Bazen o kadar yoruluyorum ki hayattan, uzaklaşan hayallerimi bile takip edemiyorum. Yoruluyorum belki, iç çekip ne olacak bu işlerin sonu diyorum. Ama nasıl ki uzaklaşan hayallerim varsa üzerime yüklenen sorumluluğu taşıyabilen bir sabrım var. Kimine göre her şeyi yutmak, kimine göre kazanmak. Hayal kuramasam bile övündüğüm bu SABRIMLA hayatımı ağlamadan da geçirebileceğim bir CESARETİM var.

Hani SEVDİM SENİ dedin ya.. ! NASIL SEVDİN BENİ.. ? GözLerinLe bakarak mı.. ? Yoksa içinde FIRTINALAR KOPARCASINA mı.. ? Ya da qeLip qeçicimiydi sevqin.. ? AkLıma takıLdı da SEN SEVMEK NEDİR BİLİR MİSİN.. ? Çiçeği sever qibi mi sevdin beni.. ? Tuttuğun takım qibimi sahipLendin.. ? İçtiğin su qibi, OLMAZSA OLMAZIN MIYDIM Yoksa.. ? Sahi sevmeyi biLiyor musun.. ? Peki BEN NASIL SEVDİM SENİ.. Onu ...biLiyor musun.. ? ANNEMİN BENİ SEVDİĞİ GİBİ üstüne titreyerekk.. Canın her yandığında AYNI ACIYI HİSSEDEREK.. YokLuğunda HAYATA KÜSEREK.. OLmadığında HERŞEYİN ANLAMINI YİTİRDİĞİNİ DÜŞÜNEREK.. Sen DÜNYAMSIN diyerek.. ! SEVDİM SENİ..