
Nerden başlasam diye soruyorum kendime
Nerden başlasam diye soruyorum kendime
Sonra dalı veriyor gözlerim senin gözlerine

Yıldızlardan dilek diye düşüyorsun kalbime
Yağmur oluyor bir anda. sırıl sıksam ıslatıyorsun

Düşlerim de bir melek gibi kanat çırpıyorsun
Koşuyorum peşinden


Korkuyorum seni kaybetmekten
Sonra dünya duruyor yıldızlar dökülüyor

Biri benim biri senin için düşüyor

Kar beyaz duygularla akıyorsun içime
Gelişin öyle güzel ki


Rüzgârın saclarını okşamasını kıskandım
Buz kesmiş parmaklarında soğuk ayazı kıskandım

Sana giden yolarda soluduğun havayı kıskandım
Yolar uzak sana hasret tuzak bana

Gözlerin gözlerime baktıkça dalarım
Geride kalan yüreğimle sana ağlarım


Sanmaki senden uzaktır bu canim
Bir nefes gibi her an senin yanindayım

Güneş ısıtmıyor sen gibi ona yanarım

Yıldızları topluyorum zifiri geceden
Her birinde gözlerindeki ışığı arıyorum


Hiç biri sen gibi parlatmıyor gözlerimi
Ne kadar seviyorum desem yetmiyor

Dilimde masum heceler seni soruyor
Günden güne kalbim yokluğunu yasıyor

Sukun geceler benimle sensizliğe ağlıyor


Åžafakta bir güneş gibi hasretini çekerim
Senin olmadığın zamanlara ben küskün gezerim

Ah demeden vah etmeden sevgini içerim

Dünya durdukça
Ben senin için kendimden geçerim



