Dostluk bir kara olsaydı eğer, ben odamdaki duvardan bir parça alıp koyardım.O duvar benim ağladığımda üzüldüğümde, sevindiğimde, çekilmez olduğum, kimselere bir şey diyemediğim zamanlarda hep yanımda oldu.Ona bazen yumruk attım, üstüne kapanıp saatlerce ağladım,konuştum derdimi anlattım bazen hırçınlaştım ona elime geçeni fırlattım,sonra sırtımı dayadım hep dimdik arkamda durdu sırt verdi banaEn iyi sırdaşım oldu, kimselere vermedi sırlarımı kimselere söylemedi ağladığımı, üzüldüğümü .Dost dediğin
Dostun yüreğinden geçeni bilmeli

Dostunu karşılıksız sevmeli
Verecekse almadan vermeli
Dost dediğin
Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli
Dost dediğin
Kara toprak gibi sadık kalabilmeli
Dost dediğin
Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli Gerektiğinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediğin
+++++ kurşuna göğsünü siper yapabilmeliBenim dostum
Yüreğimin sesini uzaklardan duyabilmeli
Dost o zaman dosttur

BELKİDE BUNLARI YAPICAK BİRİNİ BULAMADIĞIM İÇİNKİMSEYE DOSTUM DIYEMEDİM SAYGILAR.....

Merhaba Yeşilevren dostlarım

Dostluk kasaysa; Ben o kasanın içine en yürekli dostlarımı koyardım yalnız ve dostsuz kalmamak için, Sevgiyi koyardım sevgiden yoksun kalmamak için, Bana bir şeyler öğretecek Alimleri koyardım cahil kalmamak için ve birde yeşilevreni koyardım buradaki dostlarımın dostluk ve kaynaşmak adına yeni yarışmalar düzenleyeceklerini bildiğim için.

DOSTLUK BİR KASA OLSAYDI
IIsibelII » 07 Mar 2012 02:39

Dostluk bir kara olsaydı eğer, ben odamdaki duvardan bir parça alıp koyardım.O duvar benim ağladığımda üzüldüğümde, sevindiğimde, çekilmez olduğum, kimselere bir şey diyemediğim zamanlarda hep yanımda oldu.Ona bazen yumruk attım, üstüne kapanıp saatlerce ağladım,konuştum derdimi anlattım bazen hırçınlaştım ona elime geçeni fırlattım,sonra sırtımı dayadım hep dimdik arkamda durdu sırt verdi banaEn iyi sırdaşım oldu, kimselere vermedi sırlarımı kimselere söylemedi ağladığımı, üzüldüğümü .Dost dediğin
Dostun yüreğinden geçeni bilmeli

Dostunu karşılıksız sevmeli
Verecekse almadan vermeli
Dost dediğin
Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli
Dost dediğin
Kara toprak gibi sadık kalabilmeli
Dost dediğin
Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli Gerektiğinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediğin
+++++ kurşuna göğsünü siper yapabilmeliBenim dostum
Yüreğimin sesini uzaklardan duyabilmeli
Dost o zaman dosttur

BELKİDE BUNLARI YAPICAK BİRİNİ BULAMADIĞIM İÇİNKİMSEYE DOSTUM DIYEMEDİM SAYGILAR.....

Bu mesaj için IIsibelII adlı kullanıcıya teşekkür edenler: 2
Tutku (07 Mar 2012 06:26) • Baybora__ (07 Mar 2012 04:43)Değerlendirme: 14.29%

Arkadaşlar lobimizde 10 bin puanlı Kompozisyon yarışması düzenlenmiştir.Amaç FORM katılımı ve güzellikleri paylaşmak.Konu Başlığımız ''Dost'luk bir Kasa'ysa eğer ne saklamak isterdiniz? ''Kalemine güvenen arkadaşlar 10 satırı geçmicek bir şekilde katılım yapabilirler..Katılım için son gün 10.03.2012 dir.Salonumuzdaki admin ve oyuncu arkadaşlarımızdan seçeceğimiz jüriyle Form sayfamızda değerlendirme yapılacaktır..

Dost bazan minik bir kuş
Bazan var olmayan sevgili
Kimi zaman saksıda bir çiçektir
Ama asıl dost seni senden çok düşünendir
Herkes seni terketse yalanlasada asla başkasına inanmayan sana sırtını dönmeyendir dost..
... Dost canda candır kanında kandır.
Dost senle enson lokmasını açda kalsa paylaşandır..
Herkesin seni önyargıyla terkettiğinde senin yanından ayrılmayan
Dünya tersine dönse asla dostum onu yapmaz diyendir..
Dost dertlere dermandır dost güneş gibidir gördüğünde içini ısıtır.Vefalı dostubulmak çok zordur .Vefalı sadık dost deryada inci gibi nadirdir o pırlanta gibidir..Gerçek dostunuz sizi her zaman sevendir her şeye rağmen sevgisi verdiği değer artandır..Böyle dostunuz sevdiğiniz sevgiliniz varsa dünya üstünüze gelse vız gelir..sizonla dünyaya meydan okursunuz ..selam ve dua ile Hacegan...

Tutku ablacığım önce size teşekkür ederim dostların dostluğun unutulduğu bu zamanda böyle bir konuyu gündeme taşıdığınız için.

Dostluk bir kasa olsaydı acaba ne saklardım öncelikle dostuma sunacağım bir yürek dostuma vereceğim bir güven ve yalansız sevgimi koyardım şüphesiz.

edebiyat parçalamadan kendimce yazıcam vede dost deyince herkesin bildiği üzere jetle olan dan bahsetmek lazım diye düşündüm:) onunla okey masasında şaka maka karşılaştık sonra çata çata tanıdım önce sonrada dalına basa basa anlamaya çalıştım devamında kah ağlayıp kah kahkahakar ata ata perçinleşti arkadaşlımız gelmediği göremediğim günlerde korkudan kalbim ata ata bekledim işde böle kimi düşe kimi kalka 6 sene bitirdik şimdilerdemi? birbirimize kızınca masalardan ata ata ama her gün sevgimize birazdaha sabır kata kata ve son olarak üzerine basa basa sölerimki hala birbirimizi sevmeye devam ediyoz :lol:

selam yeşil evren dostlarım .dostluk ulvi paha biçilmez manevi değerlerin dostla yaşayıp yaşatan bir paylaşımdır ve insan olmanın en temel özelliklerinden biridir böle kıymetli bir hazinenin güvende güvende saklanacağı tek yer dostluk kasasıdır.

Selam ile..
Yukarıdan aşağıya doğru bir düşüş varsayalım hayatı.Benzerine sadece çizgi romanlarda rastlayabileceğimiz bir raslantıdır; Bir dala takılıp düşüşü engelleyebilmek.
Müstesna bir histir dostluk, ve elbette karşılık bulması onu kuvvetli kılar.Bir çınar dalı olmalı düşerken takılacağın dal.Kumaşından çalınmamış birede kıyafetin olmalı tabi bedenini saran .Düşüşün hızyla takıldığın dal kırılmasa bile, kumaşın zayıfsa yırtılıp dibi boylaman kaçınılmazdır.
'' Dokuması ve ipliği sağlam bir kisbet; kökü suyuna doymuş bir çınar dalı'' saklardım .
Sevgi ve saygı ile..

dostluk bir kasaysa. yaratılanı severim yaratandan ötürü felsefesiyle.tüm gönülden gelen özünde sevgi yüklü. inanmak güvenmek saygı duymak dayanışmak ve paylaşmak gibi. paha biçilmez manevi degerleri koydum ben bu kasaya

selamun aleyküm
eğer dostluk bir kasa ise ben cinayeti başlatan adem aleyhisselamın oğlu kabilin öldürme iç güdüsünü bu sandığa koyardım ki bütün insanlar dost ve kardeş olarak kalabilsinler...

HER YÖNÜYLE ÇOK HARİKA BİR PAYLAŞIM VE DÜŞÜNCE FORUMDA BÖYLE GÜZEL PAYLAŞIMLAR GÖRMEK BENİ MUTLU EDİYOR EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK TUTKU ADMİNEM...

BEN KADINIM…
Gururun olurum bazen. Hiç ummadığın zamanda zekâmla şaşırtır, yine beklemediğin bir anda aptalı oynayarak hayretler içerisinde bırakırım seni. Farklı özelliklerimle yaşamına renk katarım. Biraz gizemli, biraz tutkulu. Bazen de isteyerek aptal...

BEN KADINIM…
Çok güçlüyüm. Dört bir tarafım demirden kale gibi. Hiçbir düşmanın girmeye cesaret edemeyeceği kadar güçlü. Ama bir o kadar da kırılgan ve narin. Hiç beklemediğin bir anda kırılıveren, bir yüreğe sahibim. Bu anlarda beklerim sevgi sözcüklerini. Korkma şımarmam. Sevgini duymak isterim senin ağzından . Ne kadar inansam da beni sevdiğine her zaman o iki kelimeyi duymak beni BEN yapar. Çok zor değil ki bunu söylemek ; ”SENİ SEVİYORUM” diyebilmek. Ama öylesine değil, laf olsun diye değil, içten gelerek!

BEN KADINIM…
Beni ben yapan özelliklerin başında gelir “sevgi”. Çok şey beklemem senden. Bilirim gün boyu yoğunluğunu, iş gücünü, çalışmandaki güçlükleri. Suskun ve sabırla beklerim. Özgür kalmak istediğin zamanlar olduğunun da farkındayım. Orada başlar belki kıskançlık duygularım. Ama her seven kadın gibi ben de kıskanırım . Biraz hoşgörü ve dürüstlük beni sana çeker. Biter kıskançlık krizlerim. Beni anlamaya çaba gösterdiğin anda yüreğim affeder her hatayı.

BEN KADINIM…
Sana senin canından can verebilir, o canlara gözümün bebeği gibi bakarım. Tıpkı ve hâlâ sana baktığım gibi.

BEN KADINIM…
Sevgimin ve gücümün farkına vardığın vakit, yere göğe sığmaz umutlarım. Hiç düşünmeden, bir tek sözünle dünyanın diğer ucuna giderim. Seninle bir olduktan sonra her yer aynıdır benim için.

BEN KADINIM…
Çelik gibi sağlam, bir o kadar da naif. İçime karlar yağar bazen, üşür yüreğim, incinirim ufacık bir sözden. Sevgini hissetmek ısıtır beni, yakar bedenimi kulağıma fısıldadığın o iki kelime!!!

Sen Vurdunda Ben Ölmedim mi?
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara
Sen varken
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım...
Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim
Masumdum, çocuklar gibi
Böyle delirmezdim-küfretmezdim...

Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı?

Biliyorsun
Bütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadı
Bütün korkularına'arka çıktım'olmadı
Dağlara merdiven dayadım olmadı
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
Sevdim olmadı -yandım olmadı-Ne yaptıysam olmadı
Benden artık pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes
Nasılsa gidiyorsun
Biliyorum git...

Ama ardında
Ağlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan
Çek silahını-daya sırtıma
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?
[size=150][color=#000000][/color][/size]

Şanlı tarihimizdeki kahramanlık destanlarından biri de Çanakkale Zaferidir. Bu zaferin milletimizin tarihinde ayrı bir yeri ve önemi vardır. Bu büyük olay, âdetâ bu gün meydana gelmiş gibi hafızamızda taze ve canlıdır.

Çanakkale Zaferi, Birinci Dünya Savaşında kahraman askerlerimizin, cihanı hayrete düşüren bir îman ve kahramanlık destanıdır. Bu zafer, milletimizin, iman ve azminin, metanet ve gücünün açık bir göstergesidir.

Çanakkale Zaferi; ırkları, renkleri ve dilleri değişik çeşitli milletlerden oluşan; haçlı ordularının Müslüman milletimizi yok etmek amacıyla karadan, denizden ve havadan üzerimize saldıran bir iman-küfür mücadelesidir.

Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa,
Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,
Cehennem olsa gelen bağrımızda söndürürüz,
Bu yol ki hak yoludur, dönme bilmeyiz yürürüz.

diyerek bütün gücüyle düşmana karşı koyan milletimizin destanıdır.

Çanakkale savaşı, Yüce Rabbimizin "Sizinle savaşanlara karşı Allah yolunda siz de savaşın" (Bakara, 190) emrine uyarak cepheye atılan kahraman askerimizin destanıdır.

Anafartalar Komutanı Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK, Çanakkale’deki askerimizin manevi gücünü şöyle anlatıyor:

“Karşılıklı siperler arası sekiz metre, yani ölüm muhakkak. Birinci siperdekiler, hiçbiri kurtulamayarak kâmilen şehit düşüyor. İkinci siperdekiler onların yerine geçiyor. Fakat ne kadar gıpta edilecek itidal ve tevekkül ki, ölenleri görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor, hiçbir tereddüt bile göstermiyor, sarsılmak yok!... Okuma bilenler ellerinde Kur'an-ı Kerim, cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler kelime-i şahadet getirerek yürüyorlar. Bu Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren, şâyân-ı hayret bir misaldir. Emin olmalısınız ki, Çanakkale muharebesini kazandıran, bu yüksek ruhtur.”

Çanakkale Zaferi, vatanı , bayrağı, milleti, dini ve devleti için canını Allah yolunda feda eden, böylece Allah rızasına eren şehitlerin destanıdır.

Çanakkale Zaferi, anaların biricik evladını, şefkat ve muhabbetle bağrına basıp;
Oğul, seni yetiştirdim, hizmet eyle vatana Ak sütümü helal etmem saldırmazsan düşmana diyerek cepheye uğurladığı; oğulun da anasının elini öperek;

Hakkını helal et şefkatli ana
Canım feda olsun kutsal vatana

diyerek karşılık verdiği, cefâkâr analar ile yiğit ve kahraman Mehmetçiklerin destanıdır
Milli şairimiz Mehmet Akif in, Çanakkale şehitleri için yazdığı destansı şiirden bir kaç mısra...

Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor!
Bir hilal uğruna yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker,
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı, değer,
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhîdi,
Bedr'in aslanları ancak bu kadar şanlı idi,
Ey şehit oğlu şehit! İsteme benden makber,
Sana ağuşunu açmış, duruyor Peygamber.

Çanakkale Şehitlerimizi Rahmetle Anıyoruz....FATİHALARIMIZ UNUTMAYALIM...

Sevgi'ye dair ne çok şey söylendi binlerce yıldır.Ne çok şey yaşadı insanoğlu sevdaya dair.Garip olan şuki herkes kendi sevdasını yaşadı.Ve sevgi diye kendi yüreğini tarif etti hep.Bende kendi yüreğime ayna tutacağım...Gerçek sevdayı yaşadınmı ki diye sorma bana ..Belki de bunu hayata gözlerimi yumacağım zaman cevaplayabilecem.Varoluşumla yaşayıp yaşatabileceğim sevgim...
Önce ben yerine sen diyebilmek.seni seveceğini bilerek kendin olmak...
Sevdasına inanmak..bir çift ruh olmak..
Varlığından gurur duymak..
Cesarettir..risktir...vefadır..umuttur..soluktur..yaşamak..göze almak.. yaşatmaktır..
Bütün olmak çoğalmaktır..
Günümüzde fütursuzca kullanılan sevgi sözcüklerini hakeden kişilere kullanmamız ve hakettiği değeri bulmamız dileğiyle..Yüreğinizden ne sevgi..Ne de umutlarınız hiç eksik olmasın dileklerimle...

AKMERR canım yüreğine sağlık..üstüne söz söylenemez bu paylaşımın..

Bu güzel paylasim icin tesekkür ederim,((İnşallah Derse Yakaran İnşa Eder Yaradan..))begendim. Emeginize saglik.

AKMERR canım yüreğine sağlık..Çok güzel bir paylaşım..

[attachment=0]gul-resimleri-2.jpg[/attachment]

Dilden kalbe yol vardır

Gönlü yumuşak insanların konuşmaları da yumuşak ve ılımlıdır. Onlar asla kalp kırmaz. Çünkü bir mihenk vardır gönülde; sözünü önce ölçer biçer sonra muhatabına sunar.
En öfkeli olduğumuz anlarda bile yüreğimizdeki karanlığı gündüz aydınlığına çevirir güzel bir söz.

Söz ola kese savaşı, Söz ola kestire başı
Söz ola ahulu aşı, Yağ ile bal ede bir söz.

Katı kalpli insanlar ise, bu mihengi yitirmiştir.
Olur olmaz yerde kelâm eder, ya baş kırar, ya da göz çıkarır.
Bak bu hususta Hz. Ömer ne diyor:

Ey Kâbe! Seni bin sefer yıksam yine yapabilirim. Ama kırık bir kalbi asla!

İşte dost!
Tatlı dil ve acı dil arasındaki fark, cennet ile cehennem arasındaki fark gibidir.
Sen diline ister gül koy, istersen bal ve gönüllere cennet asa bir iklim ör.
İstersen kor koy, başkalarını alev alev yak.

Tercih senin..

Selam ve Duâ ile..

Sorumluluk, kişinin kendine ve başkalarına karşı yerine getirilmesi gereken yükümlülüklerini zamanında yerine getirmesi zorunluluğudur.

Sorumluluk, karakterin en önemli öğelerinden biridir. Sorumlu olan kişi kendi üzerine düşen görevleri ve işlevleri zamanında ve istenilen şekilde istenilen biçimde yerine getirmek zorundadır.
Ya o sorumluluğu almıcak,ya da aldığı sorumluluğu yerine getirecek..Sorumluluk duygusu ya küçük yaşta doğal olarak varolan çevre dolayısıyla insanın içinde yereder veya daha sonra dışardan verilen eğitimle yaratılır. Sorumsuz insan sürekli başkaları tarafından güdülen insandır.Sorumlu insan ise, yapılması gereken bir işi zamanında yapabilmek için inisiyatifi ele alıp kendiliğinden harekete geçebilen insandır. Sorumluluk, varoluşçu felsefe anlayışının en önemli öğesi halindedir.
Sorumluluklarımızı alırken bunu yerine getirebileckmiyim diye düşünmek en güzeli....

AKMERR canım yüreğine sağlık ...

HEPSİ VAR

Sabrın sonu murada ermekse,
Gönlü ihante köreltmekse,
Vefasızlığı sineye çekmekse,
Bende hepsi var, umut yok.
*
Sevmek herşeye çare demekse,
Yürekte filizler yeşertmekse,
Kanayan yaraya ilaç demekse,
Bende hepsi var, çare yok.
*
Aşk büyüsü karanlığı delmekse,
Uzakları yakın etmekse,
Sevmese değer vermekse,
Bende hepsi var, sevda yok.