Böyle Güzel ve Faydali Hatta Bizlere Ögretici ve Bilgilendiren Önemli Paylasimlariniz icin Allah sizden Razi Olsun, Emeginize, Kaleminize Saglik,

Selam ve Dua ile

Kim dünyaya çok önem verirse, Allah onun işini dağıtır (zorlaştırır). İki gözünün arasına fakirliği (aç gözlülüğü) koyar. (Halbuki) dünyadan ona ulaşacak olan kendisi için yazılandan başkası olamaz. Kimin de niyeti âhiret(i kazanma) ise Allah onun işini toparlar (kolaylaştırır). Onun kalbine zenginliği koyar. Ona dünyadan da ihtiyaç duyduğu şey ulaşır.    İbn Mâce, Zühd 1, hadis no: 4104, 2/1378; Tirmizî, Kıyâmet 31, hadis no: 2467 Tutku ablam emeğine yüreğine sağlık..

Farkında olabilmek ne kadar önemli, her defasında bir başka yönden önemini kavrıyor insan. Hayat kocaman bir tiyatro sahnesi ve bizler o sahnedeki oyuncularız. Ancak çoğumuz oynadığımız rollerin farkında değiliz. Hayatın o hızlı koşturmacası içinde üstlendiğimizi düşündüğümüz rolleri sorgulamadan, üzerimize uyup uymadığına bakmadan öylesine yaşıyor gibiyiz. Sanki dışardan bir el bizi yönetiyormuşçasına. İşte bu nedenle de mutsuz, hayal kurmaya bile çekinen, cesaretten yoksun bireyler haline geliyoruz. Mutlu olmak için gerçekten nelere ihtiyacımız olduğunu ya bilmiyoruz ya da biliyor ama görmezden geliyoruz ki; bu daha da kötü. Çünkü o sahneye hepimiz sadece bir defa çıkma hakkına sahibiz. Bizi mutlu edecek, hayallerimizle süslenecek, kendi seçtiğimiz rolü oynamak da en doğal hakkımız. Bunun için de kendimizi çok iyi tanımalı, neler hissettiğimizi çok iyi bilmeli, duygularımız da dahil kendimizin FARKINDA OLMALIYIZ.

        Allah'ın bize bağışladığı bu güzelim dünya için bişeyler yapalım...Yaşamı ıskalamayalım..
Çok zaman önceydi.O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.Bir daha hiç olmıyacakmış gibi dolu ve anlamlı.Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.Bir parçasına dün dedi,diğer parçasına bugün.öteki parçasınada yarın.Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.Dünü düşünüp pişman oldu,yarını düşünüp telaşlandı;Ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.Farkında olmadan rezil etti bu gününü.

         Oysa yarın,bu güne ne diyor,dünde bu gün için yarın diyordu.Bir türlü beceremedi.Bir eliyle yarına,diğer eliyle düne yapıştı.Bu günü eline yüzüne bulaştırdı..Mutsuz oldu insan.Ve ne gariptirki yarının telaşıda  dünün pişmanlığınıda hep bu gün yaşadı,ama bugünü hiç yaşayamadı.Ne yarın ne de dün!

Mutlu günlere..

 
Niçin Yalan Söyleriz? Özümüz ve Sözümüz Bir Olamaz mı?
Niçin yalan söyleriz? Diğerimiz için, kaybetmekten korktuğumuz için, güya üzmemek, üzülmemek için…
Yapabileceğimiz ve yapamayacağımız şeyler taa küçük yaşlarda öğretilmiş, bu bilinç kalıplaşmıştır beynimizdeki diğer kalıplar gibi.
Niçin kırılırız?
Sevgiyi nasıl yaşayacağımız, nasıl en güzel ifade edebileceğimiz öğretileceğine, kırılmasın, kırılmayalım diye “beyaz yalan-siyah yalan” diyerek yalanlara başvurmamız öğretilmiş, hatta tembihlenmiştir. Yalanı büyüklerimiz örnek-model olarak bizlere sunmuşlar, sevgiyle yetiştirecekleri yerde, korkuyla yetiştirme yoluna gitmişlerdir. Hep koruma güdüsüyle, korkuyu bilinçaltlarımıza ekmişlerdir kendilerine de yapıldığı gibi. Oysa yalandan korusalardı bizleri… Kendimize yalandan, dolayısıyla başkalarına yalandan… 
Yalan, kendimize yalandır bir bilebilsek! Bize yalan söylenmesini asla istemeyiz, ama yine de başkalarına, hatta kendimize bile yalanlar söyleyerek, kendimizi de uyuturuz… Toplum bilinci tarafından ekilen tohumlar korku ve yalan üzerinedir. 

İllüzyon bir dünyada yaşamayı neden seçelim? 
İnsan, yalan söylemek zorunda mıdır? Neden bize yalan söylenir?
Hayır diyemediğimiz için! Üzüleceğimiz, kırılacağımız için, sevilmeyeceğimizi düşündüğümüz için, birlikteliğimizden hoşlanılmadığını düşünmememiz için, kırıldığımızın bilinmemesi için, diğer bir kişiyi daha fazla sevebildiğimiz için, ona daha fazla değer verdiğimizin sanılmaması için vs.
Peki, öyle midir?
“Bize hayır dendiği zaman niçin kendimizi eksik hissedelim ki? Söylenen ‘hayır’ kelimesi, diğer kişinin yaşam alanı! Diğer kişiye hayır diyebilme özgürlüğünü veremememizin sebebi yine korkularımızdır. Kendisini seven, diğer kişinin mutluluğu için sevgiyi seçer her durumda…

Sevgiyi bir başkasına da, herkese duymamızın, daha çok yaşamamızın mutluluğunu niçin en yakınlarımızla yaşarken saklama yoluna gideriz de paylaşma yoluna gidemeyiz?” sorusunu kendimize soralım önce… Bizim mutluluğumuz niye onu mutsuz ediyor? Paylaşamamak! Sevginin sınırlı olduğunu düşünmek!
Daha az sevilme korkusu! Değersizlik korkusu! Sevilmeme korkusu! Yetersizlik korkusu!  
Tüm mesele, korkunun bedenlenmesindedir gördüğünüz gibi. ‘Sevgi’ yok içinde! Sevgi bilincinin bedenlenmeye başlamasıyla, bilincinizdeki tüm korku tohumları aydınlanmaya başlar. Olmadığınız bir şey ya da biri gibi davranmaya son vermeye başladığınızda, bir yeniden programlanma başlar. Siz programladıkça kendinizi, sevgi bilincine uyamayan insanlar yaşamınızdan kendiliğinden çekilirler. Kendinizi uyutulmuşluktan, yanılsamalardan çıkararak, özgürleştirmenin hafifliğini yaşamaya başlarsınız. Başkaları ve toplum tarafından empoze edilmiş tüm bilinç kalıpları da sizi birer birer terk edecek. Sınırlılıklar kalkacak, bambaşka bir dünyanın kapıları açılacaktır önünüze. Kendinize giden bir kapıdan, ancak ‘siz’ sandığınız her şeyden özgürleşerek girebilirsiniz. Ve yalanlarınızdan…  

Ne savunulacak, ne de ispat edilecek bir siz vardır! ‘Gerçek Siz’ sadece sevgisiniz! Gerçek sizin farkına varmaya başladığınızda, inkar ederek gölgelediğiniz kendinizi saklamaktan, kendiniz olmaya geçiş başlar. Hakkınızdaki gerçek sizi bulmanın huzuruyla, içten bir tavır size hakim olur, kendinizi yaşayarak, sizi ilan edersiniz tüme. 
Yalanlar dünyasından kendi gerçek size geçtiğinizde ne olur?
Gerçek sizi etrafınızdaki en yakınlarınıza ve sonra çevrenize ilan etmeye başladığınızda, sizinle uyum içinde olamayan her şey ve herkesle ilgili bir direnç yaşanabilir, bu çok doğaldır. Bir temizlenme ve dönüşüm gerçekleşmektedir. Hediye gelmek üzeredir…
Sevgi ve aşkı bedenlemeye hazırsınızdır artık! Neden ben aşkı yaşayamıyorum diyen, sorgulayan, bunun acısını çeken kişiler için artık hüzün bitmiş ve sevgiliyle kavuşma başlamıştır. Aşk yaşama geçmek için hazırdır, yine sizin tarafınızdan…
 
Sevgi dönüştürücü müdür? Yalansız mıdır? Korkusuz mudur?
Sevgiyi hatırlayınca, içimizde bir yerlerde Tanrı’nın kıvılcımının yanmaya başladığını görürüz pek çoğumuz. Yandıkça büyür, sevdikçe besleriz yangını. Taa ki egolarımızı yakana kadar. Aşk bizden görülene, aşkı görene kadar!  En derinlerdeki Tek gerçek, AŞK! Bunu bilene, içselleştirene kadar… 
Kalbinizden düşünerek, herkesin kazandığı bir dünyada sadece sevgi vardır. Zihniniz bunun muhteşemliğini hissetsin izin verin. Sevginin muhteşemliğini hissedin zihninizde eşsiz sessizlik içinde mutlulukla dans ettiğinizi göreceksiniz. Neşe eşlik edecek bu duruma. Niçin anlatıyorum bunları? Böyle bir sevgi ve aşkı bedenleyen için, içindeki özü dışa yansıtmaktan başka yol yoktur. Yalan, kendine yalandır. Ve yalanlar içinde yaşayamaz böyle bir öz! Sevgi bilincine geçen kişi her durumda sevmeye devam eder. Korku yoktur, sevginin iyileştirici gücüyle yeni bir ‘siz’ ortaya çıkmıştır. 

Sınırlı düşünce kalıplarından özgürleşme başlar. İnsan, bilincini genişleterek, özü yaşama yolunu seçerek, kendisine hizmet yoluyla, dünyaya hizmet eder. Tanrı ve ruhuyla içindeki Birliği yaşamak, çabasızca, yaşamla akarak, seçerek ve kabul vererek, olana teslim olarak…

 
Kendisini bilen kişi, kendisiyle de BİR’liği bulur, yaşar. Ve yepyeni bir SEN’i yaratan olur. Bu sen için, yalanlar yoktur. Uyku yoktur. Ve özündekinin güzelliğini, kendini görenlere yansıtma başlar. Tırmanılacak bir tepe yoktur. Zaten o, O’dur! Bu yolun kendisi size gider, içsel, çabasız ve muhteşemdir…

Yalansız günlerimizde yaşamak ümidi ile..
 

YALAN En beklenmedik yerde vurur insanı zaman Ayağına dolaştırır eski hatalarını, Ve yalan yalanı doğurur, İnkarın kar etmediğini anlayınca Kabullenir ama sadece Dilinin sana anlattığı kadarını... Bugulu bir cama resim çizmeye benzer. Yalanlar, Yenisini çizersin eskisinin üzerine, İyi durmayan yerlere ufacık bahanelerle Rutuş yaparsın... Oysa her şey gerçektir, Ve kimse inanmaz Kendinin bile inanmadıklarına...
tutkumm emeğine sağlık cnm 

İyiliklerde muvaff ak olmak, kötülükten sakınmak ancak Yüce Rabbimiz’in yardımı ve himayesi ile mümkün olur. Öyleyse, O’na yönelelim; rahmetini, sevgisini ve desteğini isteyelim. Amelimize değil, O’nun sonsuz rahmetine güvenelim. Günahlarımızın hemen peşinden ölüm gelip çatmamışsa sevinelim; bunun bir tevbe imkanı ve dönüş fırsatı olduğunu bilelim.Kandilini kutlar hakkımızda hayırlara vesile olmasını niyaz ederim Allahın fazileti bereketi af ve magfireti üzerimize olsun kardeşim emeğine sağlık.

 
Hepimiz için önemli olan birlik içinde dirlik bulmaktır..Buda ancak hoşgörü tahammül ve olgunlukla kazanılacak yaşanılacak bir olgudur...Herkesin bir dini anlayışı yaşayışı var kimse kimseden üstün oldugunu idda edemez..
Tek ve mutlak karar verici kabul edici vardır ALLAH..
VE ALLAH kulları arasından birini en özel kılmıştır efendimiz MUHAMMED MUSTAFA s.a.v...
Efendimizden şefaat dileyerek ALLAH dan bizi affetmesini niyaz ediyoruz...Dualarınız kabul olsun inşallah.....
 
 

 
 

 Hayatta ya tozu dumana katarsın, ya da tozu dumanı yutarsın.

     <3 MeLTeM <3

Hayattan ne öğrendim
 

 
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım. Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum. Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.
* * *
Yaşamayı öğrendim. Doğumun, hayatin bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar  olduğunu öğrendim.
* * *
Zamanı öğrendim. Yarıştım onunla… Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını,zamanla öğrendim…
* * *
İnsani öğrendim. Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu… Sonra da her insanin içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
* * *
Sevmeyi öğrendim. Sonra güvenmeyi… Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.
* * *
İnsan tenini öğrendim. Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu… Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
* * *
Evreni öğrendim. Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim. Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.
* * *
Ekmeği öğrendim. Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini… Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.
* * *
Okumayı öğrendim. Kendime yazıyı öğrettim sonra… Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana…
* * *
Gitmeyi öğrendim. Sonra dayanamayıp dönmeyi… Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi…
* * *
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta… Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım. Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine aydım.
* * *
Düşünmeyi öğrendim. Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim. Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.
* * *
Namusun önemini öğrendim evde… Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
* * *
Gerçeği öğrendim bir gün… Ve gerçeğin acı olduğunu… Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.
* * *
Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını
öğrendim.
 
 
MEVLANA
 
 

 

Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını

 

öğrendim.

 

Kardeşlerin hası emeğine sağlıkkk

 

Şu paylaşımın güzelliğine bak...Paylaşıldıkça güzelleşmiş...Harikasınız....Yüreğinize sağlık....

 

güller size....

Rabbim Tüm islam alemine....ve Dünya barışı için hayırlara vesile eder inşallah..

 

Hayatın yaşamın en temiz hali,denizin dalgasız hali ,Arının çiçeği ,Kuşların baharı sevmesi gibi ya sevgi anlatılırmı cümlelerle yaşanması gereken bir unsur kalbin damarları gibidir insan saflık sadelik güzellik verir seven bir insana sor bakalım neler diyor önüne geçilmez birduygu ucu bucağı görülmez bir yaşamdır der evet sevgi üzerine yıllarsa bir çok şey söylenmiş sevgiler uğruna krallıklar yıkılmış ve çok güçlü bir ruhun iksiri gibi yaşama tutunmamızı sağlayan hayat kaynağıdır sevgi S E V G İ yazılışı bile güzel yazarken bile heycanlıyor insan sevgilinin gözlerinde kaybolmak ,sevgi sen olabilmek,sevgi cana can katmak ,canımdan can ,kanımdan kan olabilmek ,seni seviyorum diyebilmek binlerce kez yüzlerce kez seni seviyorum diyebilmektir sevgiyi yudum yudum su gibi içebilmek dökmemek gerekir sevgi bu sever sevdirir sevgidir bu işte .Seviyorsanız sevginiz için elenden geleni yapın sevgide gurur olmaz susmaksa susun kötü sözden kaçının anlaşın konuşun problemleri sevgi içinde çözün sevgiyi unutmayın atmayın bir kenara.Sevdiğinize kızdınız tamam haklısınız ama bu insanı seviyorsanız bağırmadan önce öflekenmeden önce içinize 6 sn derin bir nefez alın ve onu sevdiğinizi hatırlayın geri dönüşü olmayacak sözler sarfetmeyin bu sevginizi tüketir ve üzülürsünüz sevgiyi bulmak okadar zordurki melekler üstlenmişler bu görevi herkes bulamasın diye yüreklerinin içine koymuşlar yani bu sevgi sizin yüreğinizde yürekli olun sevginizi sevdiğinizi üzmeyin kırmayın ve şunu bilinki oda sizi seviyordur daha çok sevmek isitiyordur.Sevginize karşılık inan sevgi görürsünüz .Sevgiden zarar görülmez ama hakkını vermek lazım sözünde durmak lazım yalan söylememek lazım sevdiğimizi aldatmamak lazım kandırmamak lazım unutmayın karşınızdakide insan ve seven bir insansa bir güzelliği hakediyordur,Sevdiğinizi aşşalamayın küçük hor görmeyin sevginiz zarar görür sevdiğiniz kimse aynaya baktığından sizi sizde onu görün içinizdeki sevgiyi çıkarın sevdiğinize verin ,alın adı üstünde sevgi bu birtek bu sevgi komşu kızı sevgi bilmiyor sizde biliyorsunuz bunu unutmayın sevgi sizin yüreğinizde…..Sevgi bir ömürde geçse yüzyılda geçse sevgi sevgidir sevgiler hiç bir zaman unutulmaz herdaim yaşayalım yaşatalım..Sevmek inanmakSevmek yaşamakSevmek bir olmakSevmek tek bir yürekSevmek birlikte yürümekSevmek paylaşmakSevmek beklemekSevmek sabırSevmek sevmeyi bilmekSevmek haketmekSevmek gözyaşıSevmek sonsuzlukSevmek emek ister,tüm seven ve sevilenlere

Hayatta var olan, korunmaya değer en güzel duygudur bence sevgi Seven kalp taşlanmaz, seven insan her zaman sevilip saygı duyulan insandır Etrafımıza bir göz atalım, değer verdiğimiz insanların ve hatta bizim neye ihtiyacımız var? Tabi ki sevgi ve dostluğa Dostluk, sevgiyle kurulan bir şeydir En sağlam temeller, sevgiyle atılan temellerdir
Her ne kadar bazı insanların bunlardan haberi olmasa da sadece maddi hayata değer vererek, manevi duygularını hiçe saysalar da sadece doğru yol, her zaman içinde doğruluk hak ve sevgi bulunduran yoldurRuhumuzun beslenmesi için bu duyğgulara ihtiyacımız vardır Bunları önemsemeyen insanı kalbi taş olur

Sevgi ve saygıya sahip olan insanlara her zaman daha farklı davranılır İçinde sevgi barındırmayan insanlar aile hayatlarında, iş hayatlarında yalnız doğar, büyür ve ölürler İnsan sevdiklerine saygısız ve kırıcı davranmaz Bu da gösteriyor ki sevgi her şeyin temelidir Kısacası sevgi ve saygılı olmamızın başkalarına pek faydası yoktur, asıl bize faydası vardır Bunu kendimiz için yapmalıyız İnsanların kendilerine saygısı olduğu sürece insan ilişkilerini her zaman bu düzeyde yürütürler

Nasıl ki “bir mum diğer mumları tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmezse” siz de severek, sevginizi vererek, paylaşarak bir şeylerinizi kaybetmezsiniz.Rabbimizin bize bahşettiği en güzel duygu...
Sevgi cimrisi olmayınız. Seviniz, seviniz, seviniz…
Kabul etmek herkesi,öylece...Kışı çamuruyla,Gülü dikeniyle.Sen değişme dostım,hep öyle kal,sevgiyle.
Hacegan yüreğine sağlık...
 

•İnsanların saygı ve şerefinin, itaat ve uyumunun kendinden maddeten değil, manen yüksek olanlar için gösterilmesi insan ruhunun gereklerindendir. Atatürk•Saygı düzenin anahtarıdır. Atatürk•Saygı ve sevgi büyüklerle küçükler arasındaki uçurumu yok eden bir köprüdür.•Oğul ! Ananı, Atanı say ! Bereket büyüklerle beraberdir. (Osman Gazi)•Gençlerin pek çoğu kabalıklarını tabiilik zannederler (La ROchefoucault)•Hiç kimse sizin izniniz olmada sizi küçük hissettiremez. (E. Roosevelt)•En insani davranış, bir insanın utanılacak duruma düşmesini önlemektir. (Nietsche)•Büyüklere saygı hem dini hem de insani bir görevdir.•Çocuklara, saygıyı öğretmenin en iyi yolu: onlara saygı göstermektir.•Ana babanı sayarsan, oğlundan da saygı görürsün.

Saygı ve sevgi insanlar arasında iyi bir bağ oluşmasını sağlar ve bu bağ sayesinde insanlar birbirleriyle iyi geçinirler.Saygı ve sevgi, çocuk yaşta öğrenilir. Ailede bir çocuğa insanlara karşı saygı duyması öğretildiyse bu çocuk hayatı boyunca insanlara saygılı ve hürmetkar davranır; fakat ailede çocuğa iyi bir eğitim verilmediyse bu çocuk hiçbir zaman insanlara saygılı davranmaz ve ondan hiçbir şey beklenemez. Bu yüzden hem ailesinde hem de toplumda karışıklıklara sebep olur.Aile içinde saygılı davranan bir çocuk toplumda da saygılı davranır. Toplumda saygı insanlar arasında barışı ve dostluğu pekiştirir. Bu da insanların birbirleriyle uyum içinde yaşamasını sağlar. O toplum gelişir ve ilerler, geçmişten bugüne gelindiği gibi…Saygının yanında insanlar birbirine sevgide duymalıdır. İnsanlar birbirlerini severse her zaman diğerlerine yardım etmek ister. Bu sayede birinin bir sıkıntısı olduğu zaman bütün toplum o kişiye yardım etmek için bir noktada buluşur. O kişinin acısını paylaşır ve sıkıntısını azaltır. İster istemez yüreğinde taşıdığı o sevgi yumağını ve yapmış olduğun bu paylaşımdan dolayı rahatlık hisseder.Saygı ve sevgi farklı unsurlardır ama biri olmadan diğerinin hiç bir anlamı olmaz. İkisi biri birine bağlantılıdır diye düşünürüm. Saygı ve sevginin bir arada bulunduğu toplumlar uzun ömürlü olur ve hiçbir zaman kargaşa içine düşmez.Bu yüzden biz de birbirimize saygılı davranmalıyız. Her zaman başkalarının sevincini ve acısını paylaşmalıyız. İnsanları sevmeli onları birbirinden ayırmamalıyız. Saygının önemi sevgiden oluşur. İnsanlar toplum içerisinde bile sevginin belirtisi olarak, birbirlerine saygı sunarlar, bu da sevginin önemli bir noktasıdır. Dünyamızda herhalde en çok kullanılan sözcüklerden biri de sevgidir. Çoğu zaman bu kelimeyi çoğunlukla anlamadan kullanır veya kendi ihtiyaçlarımıza göre değerlendirdiğimiz anlar çok olmuştur. Merhamet bile paralel olarak sevgiyi işaret eder . Aslında bu kelime insanoğlunun elinde zorda kaldıkça kullandığı bir silah gibidir. Sevgimizi ilan ederiz. Kendimizi bazen acındırmak için sevilmediğimizden yakınırız. Derinlerde sevginin anlamını gerçekten bilen ve anlayan çok az insan var sanırım. Sevgi yürekte haykıran sestir. Heyecanların bittiği, alışkanlıkların başladığı yerde sevgi önem kazanır. O kadar önemlidir ki, sevgi kelimesinin üzerindeki değerlere sahip olabilen insan, şefkati, fedakarlığı ve beklemeden vermeyi içinde barındırdığı müddetçe hayatı kavrar; çünkü gerçek sevgide karşılık beklenmez, beklenemez.İnsanın kalben en iyi hissedebildiği sevgilerden bir tanesi, üç boyutlu yaşadığı dünyada karşı cinsle olan birlikteliğidir. Sevgi o birlikteliği, zor koşullarda dahi olsa yürütebilen güçtür. Sadece insanların belki de farkında olmadığı, belki de göremediği yaşanan anları vardır. İki sevgilinin hiç konuşmadığı anlardaki huzur, mutluluk, sevgi hisleridir ki işte en gerçek, en saf hisleridir bunlar. Sevgi, susmaktır bakarak sevgisini sunmaktır.Herşeyin gönlünüzce olmasını niyaz ederim selam ve dua ile Hacegan.....

Sevgi SAYGI
Güzelliğin, senin olsun. Bize, sevgi saygı gerek. Kara kaş, göz senin olsun. Bize, sevgi saygı gerek. Sevdan, yürekten gitmiyor. Atesi yanıp, bitmiyor. Sade, güzellik yetmiyor. Bize,sevgi saygı gerek. Ağaçta, güller bitermi. Dalında, bülbül ötermi. Kara kaş,gözler yetermi. Bize,vevgi saygı gerek. Bülbül konar, gül dalına. Güller, dalında salına. Kaynana, derki geline. Bize sevgi, saygı gerek. Kimin, güvenem sözüne. Herkes bağlıdır, özüne. Annesi, derki kızına. Bize sevgi,saygı gerek. Mevlam, yardım et kuluna. Gideyim, hakkın yoluna. Babası, derki oğluna. Bize sevgi saygı gerek. Çözüm varmı, bu soruna. Sevgiler kalsın, yarına. Dedesi, derki toruna. Bize, sevgi saygı gerek. Osman derki,ocak ocak Selam dolsun, kucak kucak. Huzur gelsin, köse bucak. Bize sevgi, saygı gerek.



 



Osman Hayta




emeğine sağlık hacegan kardeşim güzel  bir konuya deyinmişs tşklr                                                                                                          
 <3 MeLTeM <3

Saygı ve sevgi insanlar arasında iyi bir bağ oluşmasını sağlar. Bu bağ sayesinde insanlar birbirleriyle iyi geçinirler.Saygıyı ve sevgiyi insanlar çocuk yaşta öğrenir. Büyüdükçe de geliştirir bu yüzden çocukların eğitimi ailede başlar. Ailede bir çocuğa insanlara karşı saygı duyması öğretildiyse bu çocuk hayatı boyunca insanlara saygılı davranır. Fakat ailede çocuğa iyi bir eğitim verilmediyse bu çocuk hiçbir zaman insanlara saygılı davranmaz. Bu yüzden hem ailesinde hem de toplumda karışıklıklara sebep olur.Aile içinde saygılı davranan bir çocuk toplumda da saygılı davranır. Toplumda saygı insanlar arasında barışı sağlar. İnsanlar birbirlerine saygı duyarsa birbirlerinin hakkında gözetir. Bu da insanların birbirleriyle uyum içinde yaşamasını sağlar. O toplum gelişir ve ilerler. Diğer toplumlarda daha üstün bir durum kazanır.Toplumda saygı tek başına yeterli değildir. Saygının yanında insanlar birbirine sevgide duymalıdır. İnsanlar birbirlerini severse her zaman diğerlerine yardım etmek ister.
 

SEVGİ VE SAYGI ÜZERİNE ÖZLÜ SÖZLER-Sevdiğimiz kişilerle konuşurken öyle konuşmalıyız ki, yarın onlarla dost olduğumuzda söylediklerimizden utanmayalım.Sadi-Sevdiklerinin dedikodusunu yapma !Rose Lane-Seveceğiniz insan yaşamınıza, başkalarının paylaşamayacağı ayrıcalıklar getirmeli… Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır.Erich Fromm-Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür.Schiller-Sevgi insanlığın, şiddet hayvanlığın kanundur.Gandi-Sevgi ne kadar büyükse kederi de o kadar büyük olacaktır.Spinoza-Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz.Sevgi saygıdan önce gelir. Saygıyı herkese göstermek zorundayız ama sevgi daha özeldir. Ancak özel insanlara gösterilir.Sevgi teleskoptan bakar, kıskançlık ise mikroskoptan.Josh Billings-Sevgi, bilmekten doğarMevlana.