Eğer Yalnızlığın Ayazında Titriyorsa YÜREĞİN,YÜREĞİNİ al ve Gel SEVGİLİ..Gecenin en Suskun Saatlerinde Paylaşırız Sessizliği..Anlatır GÖZLERİN, İncinen RUHUN Kimsesizliğini..Yıldızlar Kayarken Tüm Dileklerimi Unuturum GÖZLERİNDE..Hüzünlerimize Meze Olur Tüm Şarkılar..SEN bir Kere Çal Yeter KALBİMİN Kapısını..İÇİMİN en Derin Köşesinde AĞIRLARIM SENİ...

Bazen, Bazen bir kelimeyi telaffuz etmek, dünyanın yükünü taşımak kadar zor gelir insana. Bir kırık camın parçaları dökülür yüreğine. Susarsın. Bardaktan boşalan yağmur olup, üstüne gelir hüzün. Ağlamak kesmez içini, seni avutacak her şeyden mahrum kalırsın. Üstelik; hatır soranı kalmamış bir ihtiyarın, bayram sabahları, perdesi erkenden açılmış pencerelerde bir görünüp bir kaybolan komşularına çevirdiği bakışları kadar yalnızsın. Ne eski fotoğraflardan kalan bir hatıra, ne de çocukluk yıllarının gülümseyen yüzü. Yanında hiç kimseyi bulamazsın. Bildiğin her yer uzak, tanıdığın herkes yabancı. Yine de ağlarsın. Bazen birine katlanmak, dünyanın yükünü taşımak kadar zor gelir insana. En çaresiz bir gününe uyandığın gurbette bile olsan, yolunu değiştirmek düşer aklına; kaçarsın. Ayak üstü geçiştirilen kısa bir zaman, koca bir gün olup ayağına dolanır. Tahammül etmeyi kolaylaştıracak ve kendine, “aslında iyi biri” diyebileceğin yalanlar ararsın. Konuştuğun her cümlenin arasına, oradan uzaklaşabilmek için kullanacağın bahaneler katarsın. Asla kolay kurtulamazsın... emeğine yüreğine sağlık arkadaşım...

İnceden Bir Acı Saplanır Kalbine..!Önce Yutkunamazsın...Sözler Boğazına Düğümlenir,,,,Sonra Nefes Almakta Güçleşisin... SonraYanağının Islandığını Ve Gözlerinin Sessizce Ağladığını Hissedersin...Sen "AŞK" Dersin ACI hatırlatıverir Kendini... "AŞK ACIDIR" Der Gibi...! Sonra Dalarsın Onunla Yaşadığın Günlerin Hayaline... Bazen Aptalca Gülümsersin... Bazen İnceden İnceye Sızlar Yüreğin.... Yağmur Gibi Yağar Gözyaşların ....Anlayamazsın Ve Kendini Çaresizliğin En Dibinde Bulursun..!Birisi "AŞK" Dese ACIR İçin İçten İçe...!O Başkası İle Gününü Gün Ederken Sen Sadece Her Gününü ZEHİR Eder....Bir Çaresizliğin İçinde HEP ÖLÜMÜ BEKLERSİN...! AŞK İŞTE...! ÖLÜMÜNE SEVERSİN..

Ümidini yitirme!“Bir çocuğun elinden şekerlemesini alırsanız,o hırsından geriye kalanları da fırlatır!”Yaşamında yeni bir sayfa açmayı beceremeyenlerin en büyük hatası budur işte!Geçmişlerinden ötürü bütün hayatlarını mahvetmeye çalışanların…Nasıl tevbe edeceklerini bilmeyenlerin…Nedir o hata?İşlenen günahların ceremesini bütün hayata ödetmek!Kendini kendinden ötürü cezalandırmak!Kısaca, gelecekten ümid kesmek!Gelecekten, yani O’ndan!Hakkın rahmetinden! .Dücane Cündioğlu



 

 

Biraz Uzak Dur Benden Bugün Hic Bir Söz Söyleme, Duymasın Kulaklarim Dediklerini Bakma Gözlerime Öyle, Götürme Beni Uzaklara, Hayaller Ucusmasin, Umutlar Dogmasin Yeniden.. Gülmek Istemiyorum Bugün, Icimden Gelmiyor Iste Öylesine Gülümsemek... Sadece Biraz Sessizlik, Sadece Biraz Sensizlik Aslinda.. Acma Gönlümün Penceresini, Yine Gelip Oturma Kalbimin Bas Kösesine.. Sadece Sus Biraz Öyle Ve Bakma.. Yine Gideceksin Cünkü O Yüzdendir "Gelme" Deyişim. Zor Oluyor Artik Imkansiz Gibi Aci Veriyor... Gidisinin Ardindan Kendimi Avutamamak Zoruma Gidiyor Birine Baglanmak; Benim Olmadigini Bile Bile Benimsemem Gücüme Gidiyor Farkindayim, Aci Olan Bu: Herseyin Farkindayim Ben Sana Aidim Ama Biliyorum ki Sen Bana Ait Degilsin Gitmek Istediginde "Dur" Deme Lüksüne Sahip Degilim Ben Ama Geldigin de Gidecegini Bildigim Halde, Kendimi Biraz Daha Bitirecegimi Bildigim Halde, Sana "Git" ' de Diyememek Agir.. Gelme Diyemem, Biliyorsun Ama Anla! Gelme ki Yine Gitmeyesin... Bakma ki Gözlerini Yine Benden Cekmeyesin.. Gülümseme ki Bir Daha Beni Gülüsünle Kandirmayasin Git Demiyorum Sadece Gelme...

Sen benim “İmkansızımsın” demeseydin de, “Seninle her imkansıza göğüs gererim” deseydin… Belki tüm imkansızlıkları yok ederdim seninle… Söylemedin ki… Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin… Başka yüreklerde olsan da varlığını hissedebilirdim, bana ait olan hep bende kalır diye… Söylemedin ki…