Biraz Uzak Dur Benden Bugün Hic Bir Söz Söyleme, Duymasın Kulaklarim Dediklerini Bakma Gözlerime Öyle, Götürme Beni Uzaklara, Hayaller Ucusmasin, Umutlar Dogmasin Yeniden.. Gülmek Istemiyorum Bugün, Icimden Gelmiyor Iste Öylesine Gülümsemek... Sadece Biraz Sessizlik, Sadece Biraz Sensizlik Aslinda.. Acma Gönlümün Penceresini, Yine Gelip Oturma Kalbimin Bas Kösesine.. Sadece Sus Biraz Öyle Ve Bakma.. Yine Gideceksin Cünkü O Yüzdendir "Gelme" Deyişim. Zor Oluyor Artik Imkansiz Gibi Aci Veriyor... Gidisinin Ardindan Kendimi Avutamamak Zoruma Gidiyor Birine Baglanmak; Benim Olmadigini Bile Bile Benimsemem Gücüme Gidiyor Farkindayim, Aci Olan Bu: Herseyin Farkindayim Ben Sana Aidim Ama Biliyorum ki Sen Bana Ait Degilsin Gitmek Istediginde "Dur" Deme Lüksüne Sahip Degilim Ben Ama Geldigin de Gidecegini Bildigim Halde, Kendimi Biraz Daha Bitirecegimi Bildigim Halde, Sana "Git" ' de Diyememek Agir.. Gelme Diyemem, Biliyorsun Ama Anla! Gelme ki Yine Gitmeyesin... Bakma ki Gözlerini Yine Benden Cekmeyesin.. Gülümseme ki Bir Daha Beni Gülüsünle Kandirmayasin Git Demiyorum Sadece Gelme...

Sen benim “İmkansızımsın” demeseydin de, “Seninle her imkansıza göğüs gererim” deseydin… Belki tüm imkansızlıkları yok ederdim seninle… Söylemedin ki… Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin… Başka yüreklerde olsan da varlığını hissedebilirdim, bana ait olan hep bende kalır diye… Söylemedin ki…