Dünya işleri için kızmazdı.
• Lüzumsuz yere konuşmazdı.
• Umanı umutsuzluğa düşürmezdi.
• Kimsenin kusurunu araştırmazdı.
• Vakar ve sükunetle rahatça yürürdü.
• Susması konuşmasından uzun sürerdi.
• Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
• Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
• Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı.
• Sıkıntılı halinde kabalaşmaz,bağırmazdı.
• Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmezdi.
• Sade kıyafetler giyer,gösterişten hoşlanmazdı.
• Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.
• Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü.
• Bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.
 
• Sıradan değildi,ama sıradan insanlar gibi yaşardı.
• Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.
• Kimse hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.
• Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir baletle
dururdu.
• Adet üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına
almamıştı.
• Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve
berraktı.
• Fakirlerle birlikte yerdi,Öyle ki onlardan ayırt
edilmezdi.
• Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi
dikkatle dinlerdi.
• Düşmanlarını affetmekle kalmaz,onlara şeref ve
değerde verirdi.
• Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınarve ayıplardı.
• Yürürken ayaklarını yerden canlıca kaldırır, iki
yanına salınmazdı.
• Adımlarını geniş atar,yüksek bir yerden iner gibi
öne doğru eğilirdi.
• Dostlarına şöyle derdi, Dünyada garip bir kimse
yahut bir yolcu gibi ol,
• Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi,’’İlahi, doğru
yoldan sapmaktan ve saptırmaktan,kanmaktan ve
kandırmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa
uğramaktan, saygısız etmekten ve saygısızlık
edilmekten sana sığınırım’’