SEVGİLİ   ADMİNLERİMİZ

 

 

 Dünya işleri için kızmazdı.
• Lüzumsuz yere konuşmazdı.
• Umanı umutsuzluğa düşürmezdi.
• Kimsenin kusurunu araştırmazdı.
• Vakar ve sükunetle rahatça yürürdü.
• Susması konuşmasından uzun sürerdi.
• Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
• Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
• Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı.
• Sıkıntılı halinde kabalaşmaz,bağırmazdı.
• Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmezdi.
• Sade kıyafetler giyer,gösterişten hoşlanmazdı.
• Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.
• Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü.
• Bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.
 
• Sıradan değildi,ama sıradan insanlar gibi yaşardı.
• Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.
• Kimse hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.
• Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir baletle
dururdu.
• Adet üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına
almamıştı.
• Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve
berraktı.
• Fakirlerle birlikte yerdi,Öyle ki onlardan ayırt
edilmezdi.
• Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi
dikkatle dinlerdi.
• Düşmanlarını affetmekle kalmaz,onlara şeref ve
değerde verirdi.
• Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınarve ayıplardı.
• Yürürken ayaklarını yerden canlıca kaldırır, iki
yanına salınmazdı.
• Adımlarını geniş atar,yüksek bir yerden iner gibi
öne doğru eğilirdi.
• Dostlarına şöyle derdi, Dünyada garip bir kimse
yahut bir yolcu gibi ol,
• Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi,’’İlahi, doğru
yoldan sapmaktan ve saptırmaktan,kanmaktan ve
kandırmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa
uğramaktan, saygısız etmekten ve saygısızlık
edilmekten sana sığınırım’’

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...'Nereden çıktın bu vakitte' dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında; gözünün dilinibilmeli; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı...Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında;sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin.İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin.Kucaklamalı seni güvenli kolları, dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhemolmalı...En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesindeserinlemelisin sorgusuz sualsiz...Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli. Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli.Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde debunun iyilikten olduğunu bilmelisin.Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi...Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş..Gözbebekleri bulutlandığında, yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin.Ve sen ağladığında onun gözlerinden gelmeli yaş...Yıllarca aynı ip üstünde çalışmış, cesaretle ihanet arasında gidip gelen bir salıncağın sınavındabirbiriyle kaynaşmış iki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri...'Parkurun bütün zorluklarına rağmen dostluğumuzu koruyabildik, acıları birlikte göğüsleyebildik ya; yenildik sayılmayız' diyebilmeli...Issızlığın, yalnızlığın en koyulaştığı anda, küçücük bir kağıda yazdığımız kısa ama ümit var biryazıyıyüreğe benzer bir taşa bağlayıp birbirimizin camından içeri atabilmeliyiz:'Bunu da aşacağız!   Can Dündar

Ne kadar hoş şeyler bunlar değil mi? Kendini önemsemek… Kendini bilmek… Kendine değer vermek… Lisedeyken bir hocamız; “saygı görmek istiyorsanız,  önce siz kendinize saygı duymalısınız” derdi. O yıllarda kendine saygı duymanın ne demek olduğunu insan pek anlayamıyor. Biri de çıkıp detaylandırarak size öğretmiyor. Zaman içinde kendiniz öğreniyorsunuz.. Bir yazar arkadaşım; “canın bir şey istiyorsa onu o an yap” derdi. “Es geçme,  başka zaman diye bir şey yok. Canın kuru fasulye istiyorsa,  saat gece yarısı bile olsa kalk ve yap! Onun sana vereceği sadece damağında bıraktığı lezzet değildir. Ruhuna da pek çok şey katacaktır” Öyle ya,  damağındaki lezzet bir süre sonra yerini başka lezzetlere bırakacaktır. Ama ruhunda “bir şeyi kendin için yapmışlığın” bıraktığı haz silinmeyecektir.
Kendimizi önemseyelim. Kâinattaki her şey biz varsak var! Çünkü biz algılayabiliyorsak var oluyor! Kainatın var olmasının sebebiyiz! Daha ne olsun?
Teşekkürler Koray ))) biliyorum kendini ziyaret ettiğini..
umarım herkes aradasıradada olsa kendini ziyaret eder

LÜTFEN BU SENE DE AYNI HATAYI YAPMAYIN. Kaynaştırma istiyoruz, Ayrıştırma değil. Engelli çocuklarımızın da, Engelsizlerle birarada olacağı etkinlikler düzenlensin.
TRT Gala programında neden Engelli çocuklar yok, (Geçen sene uyarmıştık, umarız tekrarı olmaz ve TRT yi hep beraber alkışlarız)
Çözümün parçası değilsen, Problemin parçasısındır.
Not: Lütfen gözlerini bağlayıp, bak şimdi Engelli oldun, nasıl hissediyorsun gibi saçma etkinlikler de yapmayın. İyi ki engelli olmamışım dedirtmeyin çocuklara, sorun bu kadar basit değil. Engel hiçbir zaman engelin kendi olmadı... 
 

Dünya her sabah kendi dünyalarını yeniden kuranlar tarafından yeniden kurulur. Bütün yenilenmelerin işçisi onlardır. Ve iyi bir örnek, iyi bir model. Hiçbir sağlam temel yoktur ki, harcında bunlardan biraz olmasın.
Salonumuzu ışığınızla  aydınlattınız
HOŞGELDİNİZ

Bazen bir şey okuyunca işte bunun altına imzamı atarım deriz ya aynen öyle bir söz. İnsan kendini kaptırmışçasına yaşayıp gidiyor bir şeylerin ardından. Hiç kendini sorgulamıyor.
Çünkü tek amacı sahip olup unutmak. Bir sonrakine... Bir sonrakine... Ruhsuz bir hayat bazen. Peki sahip olmadan beklemeyi biliyor muyuz acaba? Daha ne kadar sabredebileceğimizi? Böyle bir gücün varlığından haberdar mıyız kendimizde?
İşte günlerden bir gün dank eder insanın kafasına meğer ne gereksiz şeylerin ardında harcamışım kendimi... Çok değil 2 dakikanızı ayırın şimdi ve sizi en çok üzen perişan o hevesleri bir düşünün.

Gerçekten değer mi?
O hevesleri yüceltirken kendimizi değersizleştirmeye...
Bir düşünün...
Teşekkürler.

Somada Maden Faciası Allahım yardımcınız olsun. Ölenlerin ailelerine allahtan sabır diliyorum. mahsur kalanların bian önce

çıkarılması dileği ile..

Dualarımız sizlerle Maden işçilerimiz.

Karış karış biliriz biz bu şehri; Eki'nin çiçekli bahçeleri Rıhtıma kömür taşıyan vagonlarıyla; Paydos saatlerinde yollara dökülen Soluk benizli insanlarıyla. ................................................."Siyah akar Zonguldağın deresi; Yüzkarası değil, kömür karası; Böyle kazanılır ekmek parası."Orhan Veli KANIK

Manisa'nın Soma ilçesinde meydana gelen ve derin üzüntüye neden olan maden kazasında hayatını kaybeden tüm madencilerimize Allah'tan rahmet, yakınlarına başsağlığı, yaralı olarak kurtulan madencilerimize acil şifalar diliyoruz. Göçük altında olan madencilerimizden gelecek iyi haberleri umutla bekliyoruz. Dualarımız sizinle...
Allah gani gani rahmet eylesin. Kalanların da sağ çıkması için dua edelim inşAllah.

Bazen Söze Gerek Yoktur