Cehennem Çiçekleri

Koparmayın gülleri, dikenleri arasında açan dalından,

Koparmayın insanları, insanca yaşamaktan,

Uçsun uçabildiğince o yoksul insan,

Türkü, Kürdü, Alevi’si, Sünnü’sü,                 

özgürlüğü özgürce yaşamak için.

Demir parmaklıklar arasında açan filizler,

Yırtmasın, parçalamasın, tırnaklarını kanatırcasına,

Ve ağlamasın insanlar, ağlamasın dünya,

Doğan güneşin batışına.

Dost dosta, kardeş kardeşe  bıçak çekmesin,

Yas tutmasın analar yavrularına,

Tebessüme muhtaç gülmeye hasret gitmeden,

özgürlüğü özgürce yaşayalım bu vatanda.

                                                 M.Yaşar KARA