EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK YİNE HER ZAMANKİ GİBİ GEREKLİ VE GÜZEL BİR KONUYA DEYİNMİŞSİNİZ TEŞKLER...

GÜZEL PAYLAŞIMINIZ İÇİN TEŞKLER EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK...

AİLEN VE SEVDİKLERİNLE BERABER SAĞLIKLI HUZURLU VE BİR ÖMÜR BOYU MUTLULUKLAR DİLİYORUM İYİKİ DOĞDUN İYİKİ VARSIN ARKADAŞIM...

EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK GZEL PAYLAŞIMINIZ İÇİN...

cehennemde yanmaktan korkan ateist yazarlar123 / 3 >>

1.son bir kaç aydır sözlükte gözlemlediğim yazar türü. özellikle 7. 8. 9. nesille birlikte iyice sayıları arttı.

her fırsatta, cennete cehenneme inanmadığını, dinin, allahın, tanrının safsatadan ibaret olduğunu savunan bu yazar takımı işi gücü bırakmış, yok cehennem'de kadınlar yanıyormuş, yok intihar edenler ebedi cehenneme gidecekmiş, yok imanı olmayan cehenneme gidemezmiş sanane kardeşim? hani müslüman adamlar bunu tebliğ etse anlarım, sen zaten bu iddialara inanmıyor değil misin? ne diye her fırsatta cennet, cehennem tanrı vs vs bik bikliyorsun? var bi kaşıntın demek ki.

bir dersin iki dersin üç dersin anlarım da her gün hergün yeter be kardeşim. tamam tırsıyorsun kabul, ama karizmana yazık yahu.

ben mesela uzaylılara inanmıyorum. gün aşırı kalkıp "ufo yalanı", "tanrıların arabaları neyle çalışır", "eric von daniken sahtekar mıydı", "uzayın hiç bitmeyecek olması" gibi başlıklar açıyor muyum? varsa var yoksa yok bana ne? ne diye bunu sözlüğün gözüne sokayım ki hırt mıyım?

psikolojide bu duruma korkuları inkar etme/yok sayma denir. en çok ölümü öteleyen yaşlılarda görülür. mesela rahmetli ananem, barış manço öldükten kısa bir süre sonra onun klipleri televizyonda çıktığında, "kapa şunu derdi." bu tip bir ruh haline sahip olan kişi korktuğu şeyi yok sayıp her fırsatta öteleyip dalga geçerek korkularından arındığını sanır. tıpkı aziz nesin'in ah biz eşekler hikayesindeki eşşeğin ruh hali gibi.

hadi itiraf edelim hepiminiz cehennemden tırsıyorsunuz ama namaz kılıp, zekat vermeye de götünüz yemedi o yüzden ateist oldunuz değil mi? yoksa ne diye bu kadar uğraşasınız yahu?

e tabi ben de bir vakit namaz için 29 milyon 200 bin sene yanacağıma inansam ben de her gün "hadi len" deyip içimi rahatlatırım.

(dusunen hayvanin onde gideni, 04.01.2008 11:06 ~ 12:14)
#12188209?şikayet et 2.ateist değilim ama cehennemle ilgili konularda görüş belirtmelerinin nedeni şu olmasın sakın:

özellikle islam gibi yaşamın her alanına dair yönetmelikler içeren bir din, etkin olduğu coğrafyada sadece kendisine inanların hayatlarını etkilemiyor. cehennemin çoğunun kadın olduğunu, koku sürünen kadının zina etmiş sayılacağını düşünen insanlar, uzun vadede dine inanmayan insanların özgürlüklerini de tehdit etmiyor mu?

cehenneme kimin gidip kimin gitmeyeceği ile ilgili genelleyici önermeler, yarın öbür gün ateistlerin de günlük yaşamlarında karşılarına dikilmeyecek mi? sokaktan geçen alakasız yaşlı amca, ateistin kız arkadaşını "koku sürünme pis orospu, cehenneme gideceksin" diye taşlamayacak mı?

(vicdani redci padawan, 04.01.2008 11:13 ~ 11:16)
#12188258?şikayet et 3.sadece moda olduğu için ateist olan yazayrdır. ne de olsa artık bazı kavramlar değişti. hele de sözlük yazarlarının büyük çoğunluğu bazı siyasi kavramları basite indirgemeye başladığından beri daha da moda oldu. örneğin "ben ülkemi seviyorum" demek milliyetçilik hatta faşizm, "para" direk kapitalizm, "dtp terörü besliyor destekliyor" demek ırkçılık, "özgürlük herkes için.türbana da özgürlük" demek radikal islamcılık(ne demekse), "hak ve özgürlükler,demokrasi" demek solculuk, "parasız eşit eğitim" demek de kominizm manasına gelmeye başladı. durumdan rahatsız olsam da çaktırmamaya çalışıyorum ama din konusunda da ileri derecede bir yozlaştırma çabası da seziyorum.ateist olmak marifet değil. ama olabilirsin de hiç önemi yok benim için. ama sinirlendiğin zaman da "allah belanı versin" deme.

(yesilplastik, 04.01.2008 11:18 ~ 11:20)
#12188293?şikayet et 4.ramazan ayının bazı günleri abi yesene denildiğinde* bugün hiç iştahım yok* diyen yazarlardır.

(artan, 04.01.2008 11:26)
#12188339?şikayet et 5.karşılarına "evrime inanmayıp maymundan gelmiş olmaktan korkan müslüman yazarlar" ı alan yazarlardır.. geriye kalan biz saftirikler bilmeyiz ki evren bu iki grubun sürekli savaşmasıyla dengede durur. iki grup da karşısındakinin görüşünü çürütmeye çalışır, biri bilime dayanır biri gönüle.. eğer ki bir taraf kesinlikle kazanacak olursa o zaman vay halimize, bir tarafın değişiyle kıyam günü diğerinin değişiyle dünyanın sonu işte o zamandır

(bkz: evrim aldatmacası)
(bkz: sozlukteki evrim teorisi ve darwin dusmanlari)

(ozenti, 04.01.2008 11:27 ~ 11:47)
#12188345?şikayet et 6.kafası karışmış ateisttir. üstüne gidilmeyip beklemeye alınırsa bir şekilde doğru yolu bulup agnostik olacaktır.

(deahy, 04.01.2008 11:37)
#12188430?şikayet et 7.cehennemde yanmaktan korkan ateist yazarlarla cehennemde karşılaşmaktan korkan iman sahibi yazarlar dışında kimsenin kafaya takmadığı yazar grubu

herkesin cehennemi kendine haliyle

(klarnet, 04.01.2008 11:44)
#12188491?şikayet et 8.sayılarının fazla olmadığını düşündüğüm, kendisiyle çeliştiği düşünülen yazarlar.
ama bence asıl onların dışındakiler onların cehennemde yanmasından korkuyorlar, dolayısıyla buna yönelik bir çok başlık açıyorlar. hatta bunların tek korkusu ateistlerin cehennemde yanması da değil, inananların da cehenneme gitmesinden korkuyorlar. parfüm sıkıp yoldan çıkmasından, başını kapamayarak erkekleri tahrik etmesinden, yılbaşı kutlayarak kötü emellere alet olmasından korkuyorlar. onları bu yoldan döndürmek adına var gücüyle yazıyorlar da yazıyorlar.
korkuyorlar ama bize zaten yazdıklarıyla dünyada cehennemi yaşatıyorlar. yeter ama artık, bıktık. bırakın misyonerliği.

(smoker, 04.01.2008 11:45)
#12188504?şikayet et 9.bir de feminist olanları var ki işi ahirette kadına pozitif ayrımcılık talep etmeye kadar götürmüşlerdir. helal olsun, ben de o kadar korkmayı isterdim.

(firtinanin gozunden, 04.01.2008 11:56)
#12188599?şikayet et 10.cehennemi dünyada yaşayan, yaşaması muhtemel olan yazarlardır.
tanrı düşüncesine, onları cehennem ateşleri ile çevirenlerden farklı yorum getiren bir takım insanlar cehennemi dünyada yaşadılar, yaşıyorlar...

Kendine İnan

sil gözyaşlarını,
gözlerini kapat sessizliğe.
derin bir nefes al,
sadece ruhunu dinle,
ve hisset...
sen hala varsın.
bütün benliğinle,
hatalarınla ve doğrularınla.
Kendini olduğun gibi kabul ettiğin sürece
varsın...
yaşam sadece senin tercihlerin ve
yapabileceklerindir.
Düşün ki;
her kaza bir yara bırakır bedende,
her acı ise bir yaradır kalpte,
her yara bir öyküdür bize yaşamımızdan,
her öykü bir deneyim,
her deneyimse olgunlaşmanın bir üst basamağı.
ve sen
nefes aldığın sürece yaşayabilirsin,
hissettiğin sürece anlayabilirsin,
hisset...
yaşam için hala güçlü olabilirsin.
güneş yarın yine doğacak,
gece ışıldayan yıldızlar hep olacak,
umutlarını kaybetme.
sakla onları..
koy her gece yastığının altına.
tut kalbinde bir dilek ertesi güne.
ağlama geceleri,
başkalarını sevmeden önce
kendini sev,
kendine inan
yarınların güzel olacağına inan,
yapacaklarına inan.
yarınları senin güzel yapacağına inan.
kendine inandığında anlayacaksın
yaşam nefes almak kadar kolay..

İlknur Tan

bir insanın yapabileceği en akıllıca şey.
(esdora, 31.01.2005 20:07)

@318929

önce çok sevmelisin. sevgi varsa her şey çok kolay ve zevklidir. ona verdiğin zaman, emek, fedakarlık bunların hepsi senin mutluluğun olarak sana geri döner. ama bu çok plansız gelişir. herkesin yapabileceğini hiç sanmıyorum...
(derya, 08.07.2007 21:08 ~ 16.08.2007 15:56)

@1669933

sevgi mevgi değil bu dostluk. insanlara iyi olarak dost olamazsın. ben bunu anladım. şakalaşarak dost kazanamazsın. kötü zamanlarında yanında olduğunda dost olursun ki "kusurun yoksa" ...

yaşınız bir yaşı bulduysa da zordur. hele karşı cinsten bir yakın arkadaş çok çok zordur. başımdan geçen bir olayı anlatayım:

bugün gördüm ki hiçbir kız şakadan, eğlenceden anlamıyor. her olaydan bir şey çıkarmaya çalışıyor. kızlaaar size diyorum, iyi dinleyin: sizle konuşmak isteyen herkes seviyor diye bir şey yok. ulan illa aşık mi olmam lazım?"

geçen hafta okulumun kütüphanesine gittim. her zaman ki yerime oturacaktım ki bir kız benden önce kapmış. bende karşısına oturdum. o kalkınca otururum diye planladım ama kız kütüphane kapanana kadar kalkmadı. beraber o gün kapattık. kızı hiç tanımıyordum.

ertesi gün yine aynı saatlerde gittim, bir baktım aynı kız yine orada. karşısına oturdum yine aynı düşünceyle fakat kız yine kalkmadı. kütüphane kapanana kadar çalıştı. cuma günü de böyle geçmişti. yanı geçen haftaki kütüphanenin son günü de verimsiz çalışmayla geçti.

pazartesi erken gittim. baktım kız yine orada. karşısına oturdum. sinirlendim. kimmiş bu ya falan yaparak akşama kadar çalıştım. plan yaptım yarın erkenden gelip, ben geçecem oraya dedim kendi kendime.

salı günü daha horozlar ötmeden kütüphane yoluna koyuldum. kütüphane açılır açılmaz yerime geçtim. hiç çalışmadım. kızı bekledim. ona nispet yaparak iyi çalışmayı hesapladım. kız geldi. beni görünce epey bozuldu. nispet yaptığımı anladı, karşıma oturdu. sanırım o da benim düşündüğüm gibi boşalınca geçerim hesabı yaptı. ama nafile o gün ben kazanmıştım, ayrıca o gün öğrendim ki kız bizim sınıftaymış. 3 yıl olmuş ilk defa gördüm kızı.

çarşamba günü de aynı şeyi yaptım. yeri kaptım. kız geldi pofurdana pofurdana karşıma oturdu. gün bitmeden kaçtı gitti. çok mutluydum.

perşembe akıllı kız erkenden gelip kapacaktı ama yine ben erken gittim yere oturdum. kız baktı baş edemeyecek benle, selam verdi. günaydın dedi. bende hayhay günaydın yaptım. çalışmaya başladık. tofita uzattı bana. bende "hayır istemem" diyip geri çevirdim büyük bir kibirle. akşama kadar kız zorla da olsa çalışmaya çalıştı. ben yer vermedim. sanırım benim hakkımda garip düşünceleri oldu. ayı gibi bişey demiş olabilir.

haftanın son günü de erkenden gittim. kız da ordaydı. selamlaştık yine ufak tebessümlerle kibirlerle falan. ben yine yeri vermedim. kızda alışmaya başladı. o gün bende kıza nezaketen şeker uzattım. almadı. geri çevirdi. çok bozuldum amk ama haketmiştim. biraz sohbet ettik. çok iyi arkadaş olabilirim diye düşündüm. bu hafta da böyle güzel bir arkadaş kazanmayla kapandı.

pazartesi her zaman ki yerimizde, her zaman ki saatte çalışmaya başlamadık. kız kitaplarını gelip bırakmış gitmiş. bende şaşırdım. biraz kötü oldum. gökçe'nin popüler şarkısı "napardım bilmem. seni bir gün görmesem" sözlerini bir tofita kağıdına yazıp notunun arasına bıraktım. o kadar gündür beraber çalışıyoruz. komiklik olsun diye yazmıştım. o gün erkenden çıkmam gerekti. kütüphaneden ayrıldım erkenden.

salı sabahı geldim bir baktım. kızımız süslenmiş püslenmiş. tofita almış. çikolatalar falan almış. ders çalışmaya değil pikniğe gelmiş. sen şakrak sohbetler... ooo süper eğlence yanı. neyse sonra sessizlik oldu, "not için teşekkür ederim. çok hoşuma gitti" dedi. "eyvallah ya lafımı olur. güldürebildiysem ne mutlu bana" falan dedim. sessizlik oldu. "kütüphaneye çıkalım" dedim. kız "başka bişey demeyecek misin?" dedi. "ne gibi" diye sordum. "şaka mi yapıyorsun. o notu niye yazdın ya... bu mu yanı. anlamadım" dedi. garip garip konuşuyordu. bende "valla ben anlamadım. azıcık çalışalım. çok geyik yaptık" dedim. bizim kız eşyalarını topladı, kaçar gibi gitti.

arkadaşa anlattım. "böyle bişey oldu. mal bu kızlar." dedim. arkadaş "asıl mal sensin. teklif beklemiş kız. hoşlanmış senden" dedi. galiba hakli. kız benle konuşmuyor. beni kesiyor paso ama konuşmaya gelmiyor. gidip konuşmamı bekliyor sanırım.

EMEĞİNE YÜREĞİNE SAĞLIK KARDEŞİM GÜZLE PAYLAŞIMIN İÇİN...

BÖYLE SEVDİM İŞTE
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...

EMEĞİNE YÜREĞİNE SAĞLIK GÜZEL PAYLAŞIMINIZ İÇİN...

SADECE SIKINTIDA OLDUĞUMUZ ZAMAN DEĞİL HER ZAMAN İYİ GÜNÜMÜZDEDE KÖTÜ GÜNÜMÜZDEDE ALLAHA ŞÜKÜR ETMEMİZ LAZIM EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZE PAYLAŞIMINIZ İÇİN...

EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZELPAYLAŞIMINIZ İÇİN...

EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZEL PAYLAŞIMINIZ İÇİN...

EMEĞİNE YÜREĞİNE SAĞLIK GÜZEL PAYLAŞIMIN İÇİN...

Ağlıyordum kendi kendime ben giderken



Hasret bağışlamıştı tüm tecrübesini o gece en derinden
Düğümlenirdi en güzel aşk şarkıları boğazımda.
Bir yanımda denizin ıssız durgun hüznü.
Diğer yanımda kayalara çarpan su tanecikleri gibi göz yaşlarım.

ölüyordum.ben giderken..
arkama bakıyordum her defasında.
Belki gözün kayarda göz bebeklerime değer diye..
ama olmadı.ne bana bakıcak kadar değersizdi gözlerin.
nede seni görecek kadar yüceydi gözlerim..

Düşünüyordum.ben giderken..
Öyle bir alemdeydiki ruhum. ne cennet nede cehennem.
Izdıraptı yokluğun her geçen saniyesi.
Gidiyordum usulca.limandan ayrılan bir gemiyle.
İzlediğim aşk film'leri aklıma geldi.Son dakika'da 'gitme' demeleri..
Fakat sadece filmiş herşey. ağzından çıkacak kelimeleri değil.
seni bile göremedim ben giderken..

Bu son yazım olsun. yokluğuna yazdığım..
Bu son hüznüm olsun.sensizliğe yayılan..

Yarın sabah kalktığında kendini hafif hissediceksin bitanem.
Alıyorum bütün üzüntüleri yanıma.
Gidiyorum usulca.limandan ayrılan bir gemiyle.
Bir ömrü heba etmekmiş senin bana kazandırdığın.
Ben giderken sadece tebessüm etmek gelirmiş elinden.
Benim ise ellerimde gözlerimden düşen külfet taneleri.

Geriye bıraktığım bir anı defteri ve küllerim..

Artık gider bu 'palyaço.'


EMEĞİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZEL PAYLAŞIMINIZ İÇİN...

Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak...


Evinizin sizi içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksiniz...


Sokağa fırlayacaksınız...


Sokaklar da dar gelecek...


Tıpkı vücudunuzun yüreğinize dar geldiği gibi...


Ne denizin mavisi açacak içinizi, ne pırıl pırıl gökyüzü...


Kendinizi taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksiniz...


Birileri size bir şeyler anlatacak durmadan...


‘‘Önemli olan sağlık.''


‘‘Yaşamak güzel.''


‘‘Boşver, her şey unutulur.''


Siz hiçbirini duymayacaksınız...


Gözyaşlarınızdan etrafı göremez hale geleceksiniz.


O'ndan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksiniz...


Hep ondan bahsetmek isteyeceksiniz...


‘‘Ölüme çare bulundu'' ya da ‘‘Yarın kıyamet kopacakmış'' deseler başınızı kaldırıp ‘‘Ne dedin?'' diye sormayacaksınız...


Yalnız kalmak isteyeceksiniz...


Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak...


İkisi de yetmeyecek.


Geçmişi düşüneceksiniz... Neredeyse dakika dakika... Ama kötüleri atlayarak...


Onunla geçtiğiniz yerlerden geçmek isteyeceksiniz... Gittiğiniz yerlere gitmek...


Bu size hiç iyi gelmeyecek... Ama bile bile yapacaksınız.


Biri size içinizdeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksınız... Aslında kurtulmak istediğiniz halde, o acıyı yaşamak için direneceksiniz.


Hayatınızın geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksiniz...


Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz...


Herkesi ona benzetip...


Kimseyi onun yerine koyamayacaksınız...


Hiçbir şey oyalamayacak sizi...


İlaçlara sığınacaksınız... Birkaç saat kafanızı bulandıran ama asla onu unutturmayan... Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren...


Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek... Boğazınız düğümlenecek, dinleyemeyeceksiniz...


Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...


Sabahı iple çekeceksiniz... Bazen de ‘‘Hiç güneş doğmasa'' diyeceksiniz.


Ne geceler rahatlatacak sizi ne gündüzler...


Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksiniz...


Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önünüze çıkana sarılmak isteyeceksiniz... Nafile... Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek...


Rüyalar göreceksiniz, gerçek olmasını istediğiniz... Her sıçrayarak uyandığınızda onun adını söylediğinizi fark edeceksiniz...


Telefonun çalmasını bekleyeceksiniz... Aramayacağını bile bile... Her çaldığında yüreğiniz ağzınıza gelecek... Ağlamaklı konuşacaksınız arayanlarla...


Yüreğiniz burkulacak...


Canınız yanacak...


Bir daha sevmemeye yemin edeceksiniz.


Hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinizden...


Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksınız... Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğiniz için kendinizden nefret edeceksiniz...


Yaşadığınız şehri terk etmek isteyeceksiniz... Onunla hiçbir anınızın olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek...


Ama bir umut... Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu... Bu umut sizi gitmekten alıkoyacak...


Gel gitler içinde yaşayacaksınız...


Buna yaşamak denirse...

BÖYLE ÖNEMLİ BİR KONUYU SEVGİLİ SİTEDEKİ ÜYELERİMİZE VE FORUMDAKİ ARKADAŞLARIMIZA DUYURDUĞUN İÇİN SANA BİR KEZ DAHA TEŞK EDİYORUM... VE BENCEDE SİTEDEKİ SEVGİLİ ÜYELERİMİZ FORUMDAKİ ARKADAŞLARIMIZ YAYINLADIĞIN BU ÖNEMLİ KONUYU BİR KEZ DAHA OKUMALARINI TAVSİYE EDİYORUM SAYGILARIMLA...

NE DİYECEĞİMİ BİLMİYORUM AMA BURDA DURUŞUNLA KİŞİLİĞİNLE KARAKTERİNLE ÇOK ÖRNEK BİR İNSANDIN VE HERKES TARAFINDAN SEVİLDİĞİN İÇİNDE NE YAZİKKİ YAPTIĞIN TÜM EMEKLERE VE DOĞRU İŞLERE ÇOMAK SOKANLAR OLDU HİÇ BİR ZAMAN BU SANALI BAŞKALARI GİBİ SADECE EGOSUNU TATMİN ETMEK İÇİN HEP BAŞKALARI GİBİ GÖZ ÖNÜNDE OLMAK İÇİN BURAYI DESPOT GİBİ KULLANANLARDAN OLMADIN HİÇ BİR ZAMAN KENDİNİ BİR ÜYEDEN ÜSTÜNDE GÖRMEDİN BUNU SENİNLE ÇALIŞMIŞ BİRİ OLARAK ÇOK İYİ BİLİYORUM HEP DOĞRULARDAN YANA OLDUN HİÇ BİR ZAMAN NE KİMSEYLE TARTIŞTIN NEDE BOŞ MUHABETLERE KATILDIN SENİN BU DURUŞUNDAN DOLAYI BİR KEZ DAHA TEBRK EDİYORUM YAZINDA YETKİLERİMİ BIRAKIYORUM DEMİŞSİN ÇOK ÜZÜLDÜM BENCE YAPTIĞIN EMEKLERE Bİ BAK LÜTFEN BU SİTENİN SENİN GİBİ İNSANLARA İHTİYACI VAR LÜTFEN SENDEN RİCA EDİYORUM BİR KEZ DAHA BU KARARI VERMEDEN DÜŞÜN LÜTFEN... BENİM HER ZAMAN SONUNA KADAR SANA HAKKIM HELALDIR CANIM ARKADAŞIM...

Aşk Acıdır Kanayanlara
Bir türlü aklın almıyor değil mi?
Bu kadar sevilir mi bir insan?
Sus!
Yorumsuz kalsın bu da zamanda asılı hayaletler gibi..
Ne çok şeyi çıplak bıraktın giderken..
Perdelerimi, omuzumu,
Masanın üzerinde her şeyden habersiz yanan mumu..
Ne çok şey titriyor hasretinden..
Kelimelerim, kalemim,
Kalemi tutan ellerim...

Gözlerine aşıktım ben..
Şimdi o gözler kimlere kilitli a adamım?
Ben burada hasretteyken,
Sen benden uzakta kimlere adanmaktasın?

Bize en çok biz kıydık..
Günlük kaygılar,
Sahiplenebilme özlemleri,
Bencilce arzularla..

Şimdi ne denizler deniz,
Ne martılar martı..
Ne simitteki susamlar aynı,
Ne de sahildeki çakıl taşları..
Biz şimdi çoğalırken başka aşklarda,
Yine birbirimize yönelik ihanetlerimiz,
Bitsede bitmeyecek,
Biz hiç tükenmeyeceğiz !!!

Artık Nefes Almak İstemiyorum!
Umutlarım da aynı sen gibi bırakıp gittiler beni
Kıramadığım zincirlerle bağlandım
Zindanlara HApsedildim
Sensizliğin ne olduğunu HAla öğrenemedim
Kaç kere sevdin beni?
Kaç kere seni seviyorum dedin?
Şimdi cevap ver bana
Madem gidecektin niye geldin
Madem hiç benim olmayacaktın
Niye kendini sevdirdin
Git artık
Benden uzaklara adımı bile anmayacağın yerlere
git
Git ki bendeki seni öldürebileyim
Git ki sevgimi kalbime gömebileyim
Nerden bilirdim sevginin ve aşkın bu kadar canımı acıtacağını
Zamansız gelip beni yok edeceğini
Benim için HAyatta bir sen vardın
Senin içinse karanlıklar arasında bir ben
Şimdi Nolur git
Git ki bitebileyim seni
Git ki unutabileyim gözlerini
Git yalvarırım git
Artık nefes almak istiyorum

emeğine yüreğine sağlık cengiz 101 ve çanakları ne zaman açacaksın...