Bir gömlekte can cana değdi
Yek vucut idiler
Ateşe karıştı ten
Kül dile geldi
Biz yanarsak ne olur dedi
Yaşayanlar ardımızdan şiir yazarlar dedi
Vardılar Pir Sultan makamına
Ateşe sema döndüler
Unutma
Unutturma
Anıları önünde
Saygı ile eğiliyorum
4 sonuç bulundu
4 sonuç bulundu • 1 sayfadan 1. sayfa
Re: 2 Temmuz 1993 Unutmadık...Bir gömlekte can cana değdi Biz yanarsak ne olur dedi Vardılar Pir Sultan makamına Unutma Anıları önünde
2 Temmuz 1993 Unutmadık...UnutMADIMAKlımda“Aç parantez: Rakamlar önemli, sayılar da. Ne de olsa hayatın matematiği var. Rakamlar ve sayılardan oluşan hesaplar, insanı bazen vezir eder bazen de rezil. 2 Temmuz 1993’te, Sivas’ta, Madımak Oteli’nde kaç aydın öldü? Açın bakın, her yazı ve yorumda farklı sayı çıkar karşınıza. 33’le başlar, 35’e çıkar, 37’de son bulur. Şimdi şunu bir kenara not edelim: 33 derseniz doğru söylersiniz; 35, yürek burkar, çünkü öldürülen aydınlarla beraber iki de otel görevlisi hayatını kaybetti. Ama 37 derseniz işte o zaman yaranın kanaması artar; alevler, dumanlar ve çığlıklar güçlenir: 37, öldürülen aydınlara eklenen iki otel görevlisine, cinayeti işleyen güruhtan, kendi yangınında boğulan iki kişiyi de katmak demek. Dikkatli konuşmak gerek, sayılar önemli. Kapa parantez (…) Bir şey daha var, bazen ölüler dirileri gömüyor, dirilerden daha canlı halde, çok daha iyi görüyor, görünüyor ve nefes alıp veriyor. Unutulmadan yaşıyor, tıpkı Madımak’ta yakılan aydınlar gibi.O zaman gelin ufaktan kendimizi sınayalım: Tüm bu yaşananlara, Temmuz sıcağındaki yakıp yıkma eylemine; o öldürüme tepki gösteriyorsanız ve bunu içiniz kaldırmıyorsa korkmayın, hâlâ insansınız.”
SanalKahve © Copyright 2007 - 2014 Tüm Hakları Saklıdır.
|