1 sayfadan 1. sayfa

yaşayınca anladım

İletiTarih: Cum Arl 22, 2017 10:38 am
Belen_

bunca zaman bana anlatmaya çalıştığımı, kendimi bulduğumu anladım. herkesin mutlu olmak içinbaşka bir yolu varmış, kendi yolumu çizdiğimde anladım... bir tek yaşanarak öğrenilirmiş,hayat okuyarak,dinliyerek değil... bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım. yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış aşk peşinden nedenyalinayak koştuğunu anladım.. acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmez  gözlerden, neden hiç ağlamadığını  anladım... ağlayanı güldürebilmek ,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım.. bir insanı herhangi biri kırabilir,amabir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, çok acıttığında anladım.. fakat,haedermiş, sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, gözyaşlarıyla birlikte  sevinçler terkettiğnde anladım.. yalan söylememek deil, gerçeği gizlememekmiş marifet, yüreğini elime koyduunda anladım... sana ihtiyacım var diyebilmek için güçlü  olmak sana git dediğim de anladım.. biri sana git dediğnde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek ,git dediklerinde gittiğimde anladım... sana sevgim şimarık bir çocukmuş, her düştüğünde ziril ziril ağlayan, büyüyüp bana sıkı sıkı sarıldığında anladım... özür dilemek deil, affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, gerçekten pişman olduğumda anladım...ve gurur kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş sevgi dolu yüreklerde guru olmazmış yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.. ölürcesine isteyen beklemez, sadece umut edermiş birgün affedilmeyi, beni affetmeni ölürcesine beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.. sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...   CAN YÜCEL