YOKSUN
YOKSUN…
Ben ciğerlerime mayın döşüyorum sana koşarken
Sen yoksun
önce bir şiir itiyor dilimi geriye
Adından öpüyorum,geçiyor
Kim inanır buna leyli?
Kaç adam sevdiğini adından öper?
Kaç sevgili adını öptürmeyi becerir?
Sana, adına hayal denen bir yalan söyleyeyim leyliSen benben sen olayımGül suyu yağsın bulutlardanVarlığımızı eritelim be leyli
Sesin sesime alaşım olsun
Duydun muRüyanın karesiydi buHayalin ölüsüÇünkü herkesin göğüne gömülen bulutlar yok bende
Çünkü baktığını çöl gören bir deliyimÇünkü aklım yok bendeKalbim bende yok!Kalbin bende yok!Yoksun!ArıyorumEriyorumKendini nereye sakladın be leyli?
Ellerimde beynine hançer saplanmış bir adamın resmi
Yoksun
Sağına konduruyorum yokluğunu
Soluna eğiyorum yokluğumu
iki ucu kendim olduğum bu savaşta
ceset olmaya hazırım
Bir iyiliğe var mısın ?
Gözlerinin beyazına sarılayım
Çenemde saçların kırkbin düğüm olsun
* * *
Yoksun yine yoksun bu dünyamda.
ne sesin, ne kokun
ne gülüşlerin.
nerdesin kiminlehangi şarkıyı dinliyorsun;hangi hüznü yaşıyorsun yine?durdu zaman o buruk şarkıdasaatler durdu, güneş durdu.ve sen yoksun. bir umut arıyorum,
bir ışık karanlıkta.
elimi tutacak bir el; bir sevinç
bir el uzat ellerime, ne olur.
yoluma yoldaş olacak bir ses, ne olur.
ama sen yoksun.
okyanusta bir damla sukavrulmuş dudaklarıma.ve gönlümü rahatlatacak bir nefes türkü.üşüdüm bu yalnızlıktan.yoruldum.sen yoksun.. usandım buruk sevdalardankırık kalplerden.bir hikaye anlat bana ayrılıksız.bir mavi; bir yeşil:ve nihavent olmayan bir şarkı,hüzünsüz ayrılıksız.ama sen yoksun. esen rüzgarlarda kokunçağlayan derelerde sesin var.sıcaklığın gün ışığında,karanlıklarda hasretin. yağmurlar ıslatır beni, yalnızım
ve sen yoksun.
ve sen yoksun bu dünyamda.ama: sevdandır beni hayata bağlayan
sevdandır acılar içinde yüreğimi dağlayan
Mevla bağışlasın beni! affetsin.
o nurla, sevdanla
şu gönlümdür her gün ağlayan.
ama sen yoksun.
yoksun işte yok…