İnsan bazen görmek istediğini görür..
iNsAn bAzeN göRmEk isTedigiNi GöRüR
İNSAN BAZEN GÖRMEK İSTEDİĞİNİ GÖRÜR >
Daha epeyce zaman vardı, uçağın kalkmasına. > Kadın havaalanındaki dükkandan bir kitap ve bir paket > kurabiye alıp, > buldu kendisine oturacak bir yer. > Kendisini kitabına öyle kaptırmıştı ki, yine de yanında > oturan adamın olabildiğince cüretkar bir şekilde aralarında duran > paketten birer birer kurabiye aldığını gördü. Ne kadar > görmezden gelse de. > Bir taraftan kitabını okuyup, bir taraftan kurabiyesini > yerken, gözü saatteydi, "kurabiye hırsızı" yavaş yavaş > tüketirken kurabiyelerini. > Kulağı saatin tik taklarındaydı ama yine de >> >> >> > > engelleyemiyordu & gt; >> tik taklar > sinirlenmesini. > Düsünüyordu kendi kendine, "Kibar bir insan olmasaydim, > morartırdım şu adamın gözlerini!" > Her kurabiyeye uzandığında, adam da uzatıyordu elini. > Sonunda pakette tek bir kurabiye kalinca "Bakalim şimdi > ne yapacak?" dedi kendi kendine. > Adam, yüzünde hafif asabi bir gülümsemeyle uzandi son > ;kurabiyeye ve böldü kurabiyeyi ikiye. > Yarısını kurabiyenin atarken ağzına, verdi diğer yarıyı kadına. > Kadın kapar gibi aldı kurabiyeyi adamın elinden ve > "Aman Tanrım, ne cüretkar ve ne kaba bir adam, > Üstelik bir teşekkür bile etmiyor!" Anımsamıyordu bu kadar > sinirlendiğini hayatında, > Uçağının kalkacağı a nons edilince bir iç çekti > rahatlamayla. Topladı eşyalarını ve yürüdü çıkış kapısına,dönüp > bakmadi bile "kurabiye hırsızı" na. > Uçağa bindi ve oturdu rahat koltuğuna,sonra uzandı, > bitmek üzere olan kitabına. > Çantasına elini uzatınca, gözleri açıldı şaşkınlıkla. > Duruyordu gözlerinin önünde bir paket kurabiye! &g t;>>Çaresizlik > içinde inledi, > "Bunlar benim kurabiyelerimse eğer; > ötekiler de onundu ve paylaştı benimle her bir kurabiyesini!" > Özür dilemek için çok geç kaldığını anladı üzüntüyle, > Kaba ve cüretkar olan,"kurabiye hırsızı" kendisiydi işte...... > Bazen öylesine emin oluyoruz ki kendimizden, &g t;> >>> kendimiz bile farkına varamıyoruz, yanlışın kendimizden geldiğine. > " Eğer bir sey anlatılırken birisi anlamıyorsa ne kadar, > anlayışsız olsada o anlamayan, anlatanda da vardır bir kabahat>>!.." > demişti muhterem birisi. O zaman bende diyorum ki ayni sekilde ne kadar problem > varsa hayatımızda &g t; >> >>ve etrafımızda, ne kadar yanlış varsa mutlaka vardir > herbirimizin bunda kendine göre bir payı. > Ve ne zamanki birimiz en azından başaracağız yüzde yüz dogru > olmayı,o zaman süpüreceğiz hatalıların da tüm hatalarını .... > Aksi taktirde hep geriye dönüp bakacak hep pismanlik duyacagiz kurabiye hırsızlari gibi ... > >>>& gt;>> >>......