1 sayfadan 1. sayfa

Kendimi Koruma Altına Aldım!

İletiTarih: Çar Kas 26, 2014 12:35 am
GulSamira

Yaşadıklarımdan edindiğim deneyimler ve gözlemlerim sonucu aldığım karar kendimi tecrit etmek yönünde oldu. Günümüzde gitgide artan bana göre ‘arızalı’ kişi sayısındaki artışın bu kararımda büyük etkisi var.



Kıskanmak yerine imrenmeyi seçseler, başkasını değiştirmenin imkansız olduğunun ayırdına varıp enerjilerini kendilerine harcasalar ortaya daha iyi sonuçlar çıkacağı muhakkaktır. Ama onlar iyi, güzel, olumlu şeylere ferah etmek yerine kıskançlık gibi ağır bir yükü sırtlamayı seçerler.Evet, kıskançlık çok yakıcı ve taşıyanı yakan kavuran adeta kıvrandıran bir duygudur.Kendimden biliyorum… Sadece sevdiğim kişiye karşı hissettiğim ve gayet marazi bulduğum ve taşımakta zorlandığım bu duyguyu birde olur olmaz kişilere ve objelere karşı besleyenlerin işinin gerçekten zor, hayatlarının çekilmez olduğunu düşünüyorum.

ÖZÜR DİLEME ÖZÜRLÜLER:


Hayatları etraflarındakilere; laf sokmak, incitmek, eskaza ağızlarını açmasalar dahi kaşlarıyla gözleriyle dövmekle geçer.Siz neden niçin bu densizliklere maruz kaldığınızı anlamaya çalışıp kendinize gelmeye uğraşırken onlar özür dilemeyi akıllarının ucundan geçirmezler.

Hayatımın onca yılını bu tarz kişilerle bolca geçirdikten sonra; kendimi koruma altına alma kararı aldım!..

Cahil, bön, dangalak, bilmediğini bilmeyen, huysuz, inatçı, iddiacı, sevgisiz, haset, fesat, yalancı, entrikacı olduğunu tespit ettiğim kişileri yaşına başına ve benimle doğuştan ya da geçmişten gelen hukukuna bakmadan hayatımdan çıkartıyorum.Benim kapım kapalı!.. Başka kapılara gidip, başkalarından beslensinler!.. Benden malzeme yok artık. Tükendi, bitti…Söz kurşun gibidir. Ağızdan çıktı mı bir defa geri dönmez!.. İfade gücüm yüksek, ama ne kadar tumturaklı konuşsam da bir yere varamadım. Denedim... Susmak, mesafe koymak, uzaklaşmak… işe yaramadı. Bir yolunu bulup mutlaka bulaşmaya devam ettiler. Dolayısıyla daha radikal kararlar, kat-i önlemler gerekti.

Hayatın bana verilmiş bir armağan olduğunu ve her an bitebileceğini düşünerek yaşamımı; sağlıklı, sakin, mutlu, huzurlu, sevgi dolu, paylaşımcı ve barışçıl bir biçimde sürdürmek istiyorum.

Yukarıda saydığım hususiyetlere uyan kişileri; ister kardeş, isterse akraba, çocukluk arkadaşı, dost tanımıyla, her ne sıfat ve unvanla hayatıma girmiş olurlarsa olsun hayatımdan çıkartma kararı aldım ve uyguluyorum.Bana göre bu hakkımda alabileceğim en hayırlı kararlardan biriydi. Çünkü insan denilen varlık kesinlikle siz sınırlarınızı iyi belirlemedikçe nerede duracağını bilmiyor.Benim uğraşım kendimle. Tek başıma onurlu ilkeli bir hayat mücadelesi veriyorum. Bugüne dek şayet bir arpa boyu yol kat edebildiysem tamamen kendimi geliştirmeye, öğrenmeye adamış olmamdan ve bu yönde gayret sarfetmemden dolayıdır.

Canım ANNEM; “Ölsem ölsemde dirilsem, dostumu düşmanımı bilsem” derdi.

ANNEMle iftihar ediyorum, kızı olmaktan gurur duyuyorum. Ancak, dostluk, akrabalık mizanseni ardında onu üzenler, zulmedenler hiç kusura bakmasınlar ve benden onun aynısı olmamı işkencelerini bende devam ettirmeyi, kabullenmemi beklemesinler. Benim genetik yapım, huyum, hayatın geçirdiği kulvarlar farklı. Doğal olarak netice de farklı!..Her şeyde olduğu gibi bununda iyi tarafını görmek istediğimden; istemediklerimle görüşmeme lüksüne ve en önemlisi bunu ayırt edecek akli kapasiteye sahip olduğum için kendimi tebrik ediyorum. Şükürler olsun… mutlu ve huzurluyum. En azından..

Bundan böyle yukarıda belirttiğim tarzdaki durumlar; bu tip kişilerle görüşmek zorunda olduğunu düşünenler ve görüşmeye devam edenlerin problemidir.Kendimi koruma altına aldım. Çünkü ben, bana daha lazımım!..