İnsan ne kadar tebessüm dağıtır,insanlara ne kadar sıcak davranırsa,ne kadar çok selam verir samimiyetle hatır sorarsa,ne kadar çok kişiye dua ederse,o kadar selam alır,o kadar tebessümle karşılaşır,o kadar hatırı sorulur,o kadarda dua alır..Kendi saçtığınızı toplarsınız alemin bahçelerinden..Tohumlar sizden meyveler alemden..Ekim evvel hasat ahir...Hayatımızda bazı insanlar vardır,evimiz gibidir,başka evler ne kadar ihtişamlı olursa olsun,bizler sadece evimizde emniyette hissederiz kendimizi..Bazı insanlar toprağımız vatanımızdır.onları yıllarca görmesek bile hep bir gün döneceğine,ölsenizde bağrına gömüleceğine inanırız..Bazı insanlar vardır kendimizi onlara ...
Söz, yürekten çıktığı zaman ancak yüreğe gider Sen de sözlerini yürekten söyle Sana söyleneni iyi dinle Yürekten geleni al, keder vereni bırak Güzele çağıranı al, boş olanı bırak Rûhunun istediğini al, istemediğini bırakHayat önemlidir Neşelen ve gül Hüzünlen ve ağla ne yaparsan yap, ama Allah rızası için olsun yaptığın Gördüğün göreceğin Allah rızası için olsun…
Ey Sözümü İşiten Dostum;
Sana rahmet veren Rahmandır Merhamet veren, şevk veren, ümit veren, sevinç veren, hüzün veren Sana yoldaş ...
GİTTİĞİNİ SANMAK!... Bu yürek uğurladığı,ayrılığı tanır. Gidişe hazırlıyorsa biri kendini, sıyrılmak istiyorsa, yanındakini uyandırmadan yorganın altından çıkar gibi, bu kalp hisseder.
Her gidişten zaferle çıkmayı öğrenmişlerdenim. Göğsünde duran o büyük sızı ne zaman geçer? Hangi ilaç yaraya merhem olur? Ne kadar sürer yalnızlığın dipsiz karanlığı? Bu soruların cevaplarını bilirim.
Kendi gidişlerime zor karar veririm. Emeksiz, uğraşmadan, sabretmeden, küsmeden gitmem kolay kolay. Gittiğimde arkamda ne bırakacağıma bakarım en azından. Çok büyük yangınları kimsenin söndüremeyeceğini bilirim. Kalmak ...
Seninle ne çok hayaller kurduk. Neler paylaştık, neler konuştuk, Şimdi her şeyi mazide bıraktık, Yıldızları söndürdük, kardelenleri soldurduk.
Aramıza şafak sökmeyen geceler girdi. Bilmiyorum günahımız neydi, Bizi kader birleştirmişti. Bizi ayıran yine kader oldu.
Her nerede olursan ol ruhum seninle, Bir daha kavuşamasak da birbirimize. Kıyamete kadar yaşayacaksın yüreğimde, Sevdim seni bir kere, Biliyorum dönüş yok geriye Yüreğimden zincire vurulsam da, Sensiz, çöllerde kavrulsam da, Bir daha karşıma çıkmasan da, Adın ...
Ne çok yol var hayatımızda. Henüz bir tuz tanesi kadarken, uzun bir yol aşıp, “insan olmak” için annemizin en korunaklı yerine tutunuruz. Belli bir süre sonra da zorlu bir yolculuk ve dünya denilen mekâna gözlerimizi açarız.
Ardından farklı farklı yollar girer hayatımıza… Özlediklerimize götüren, onları bize getiren. Kimi uzun, kimi kısa, kimi daralan, kimi patika, kimi aşması zor sarp yokuşlarla dolu.
Ancak bir yol var ki, mutlaka onda yolcu olmalı. Arada yönümüzü şaşırabileceğimiz tali yolları ...
Bir insanı sevemedik! Gökyüzünü sevdik, renkleri sevdik, nefes alıp vermeyi sevdik, yaşamayı sevdik, kendimizi sevdik, kuşları sevdik, kedileri sevdik ve daha nice hayvanları sevdik. Ama bir türlü insanı sevemedik ya renginden, ya tipinden, ya ırkından yada davranışlarından şikayet ettik, Oysa ki hepimiz, Hz.Adem ve Havva’dan, dünyaya gelen birer kardeştik... Öyleyse yaratılmışı sevelim yaratandan dolayı varmısınız? Selam ve de saygılarımla Hacegan
Bir genç hafızlığını tamamlarken her gün sabaha kadar Kur'an'ı hatmeder. Bundan dolayı da sabah derslerine yorgun ve bitkin olarak çıkar. Durumu öğrenen hocası Kur'an'ı bu şekilde okumasını arzu etmediği için bir gün onu karşısına alır ve: "Evladım! Biliyorsun Kur'an, indiği gibi okunmalıdır.Bu gece sen Kur'an'ı, karşında ben varmışım gibi oku." tavsiyesinde bulunur.
Genç gider ve Kur'an'ı hocasına okuyormuş gibi okur. Sabah huzura geldiğinde: "Efendim, bu gece Kur'an'ı ancak yarısına kadar okuyabildim." der. Bunun üzerine hocası: ...
Vücudum Köle Olsada Düsüncelerim Özgürdür... Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim... Ne hissettiysem onu söyledim , onu yaşadım... Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım...Asla keşkelerim olmadı... Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım... Karşıma bazen gerçek yüzler , bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım..Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim , ya da asla birini severken karşılığını beklemedim... Dostluğuma değer biçmedim , sevgime ise ...
Ömrümün gençlik demlerinde “Bir bahçıvan olsam” dedim. “Gülşene git” dediler. Gülşende güller çok ama bahçıvan az imiş. Gülşende güllerin güle sevdalı olması gerekmiş. Bir gül endam ile gittim gülşene. Kapıda boy boy gül yüzlü bekçiler “Niye geldin?” dediler. “Gül yetiştirip,o gülün kokusuyla sermest olmaya” dedim “Güle bahar olacaksan,gül de sevda bulacaksan gel. Güle hazan olacaksan,gülü sevdasız koyacaksan geri dön. Bu iş gönül işidir.” dediler. Ya gülü güldürüp gönül sarayına kurulacaktım, Ya gülü öldürüp, gönül sarayından ...